Delft Hyperloop-pod gaat al zwetend van baan wisselen

Een volledige baanwissel, een eigen motordrive maken en een eigen waterkoelingssysteem. Met deze drie innovaties streeft Delft Hyperloop dit jaar naar een pod die veel beter te produceren is op grote schaal. Dit zou een significante stap zijn  voor de implementatie van een hyperloop netwerk.

Met het nieuwe ontwerp hoopt het studententeam op de European Hyperloop Week in Zürich (CH) net als vorige jaren de Complete Pod Design Award en beide Full-Scale Awards te winnen.

Vanaf half april zullen er tests plaatsvinden op een 40 meter lange baan naast de TU Delft D:Dreamhall. De testbaan splitst halverwege in tweeën waardoor de Hyperloop-pod rechtdoor kan gaan of de bocht kan nemen zonder de baan aan te raken.

“Een lane switch vormt een essentieel onderdeel in de realisatie van een hyperloop systeem. Met ons ontwerp streven we ernaar als eerste team publiekelijk te laten zien dat dit haalbaar is, om zo de implementatie op grote schaal te versnellen,” zegt Team Captain Cem Celikbas.

Een baanwissel is zeer gecompliceerd voor een hyperloopsysteem. Om een effectieve baanwissel te doen, moeten veel verschillende factoren worden overwogen zoals de balans van krachten die op het voertuig inwerken. Het is belangrijk om goed uit te denken hoe krachtig de magneten aan de linker- of rechterkant van het voertuig moeten werken om het op de juiste manier te sturen, maar ook om om te gaan met de centrifugaalkracht.

Rechts naar Parijs, links voor Milaan

De studenten geloven dat een baanwissel essentieel is voor een functionerend hyperloopsysteem. “Bij een splitsing rechtsaf? Dan ga je naar Parijs. Toch liever Milaan? Dan gaat het voertuig linksaf. De nieuwste innovatie is daarmee een mijlpaal voor zowel het team als een hyperloop-netwerk,” aldus Celikbas.

Eigen motorsturingen en waterkoelsysteem

Om een baanwissel mogelijk te maken, moet de pod met voldoende snelheid door de bocht kunnen gaan. Om de motor van vorig jaar efficiënter te maken en te zorgen dat hij op elk moment precies de benodigde hoeveelheid stroom krijgt, heeft het team voor het eerst zijn eigen motor drives ontworpen.

Lager kookpunt

Vele elektrische componenten zorgen dat het prototype kan bewegen en zweven op de baan. Maar ze produceren ook veel warmte. Om deze – in het vacuüm van de buis – weg te houden van de kritische componenten, heeft het team een verdampend waterkoelsysteem bedacht dat gebruik maakt van het lagere kookpunt van water in vacuüm. De geproduceerde warmte wordt opgeslagen in het water en vervolgens in de hyperloopbuis vrijgelaten, vergelijkbaar met hoe mensen zweten. Cruciaal voor de bescherming van de meest complexe systemen.