4 mei. 2010
1 minuut
Sommigen zullen het zich herinneren: toen Hewlett Packard twee jaar geleden met zijn memristor de lang verwachte vierde basiscomponent voor de elektronica (naast de weerstand, spoel en condensator) presenteerde, werd er druk over gespeculeerd waarom hij pas zo laat kon worden gedemonstreerd.
De reden daarvoor zit in de extreem kleine nanostructuren, die het benutten mogelijk maken van magnetische principes die om fysische redenen niet werken bij grotere structuren.
Geheugen
De memristor is in principe een component die bits kan opslaan en wordt gezien als concurrent voor vrijwel alle extreem goedkope elektronische geheugens. Hij is niet-vluchtig en onthoudt dus de laatste geheugentoestand. Nu heeft het HP-laboratorium in Palo Alto getoond dat er ook elementaire basiscomponenten voor de mathematische logica mee kunnen worden gerealiseerd, De speciale opbouw van de memristor maakt een nieuwe chiparchitectuur mogelijk, die dynamische kan worden omgeschakeld tussen geheugentechniek en logicafuncties. Daarmee is het een universele component, die kan bijdragen aan het voortbestaan van de Wet van Moore na het jaar 2010. HP is al bezig om memristors op meer niveaus te stapelen en wil binnen ongeveer vijf jaar vooral in mobiele apparaten duidelijk krachtigere chips mogelijk maken.
Anderen lazen ook
