Het oog als spiegel van het hart?

Een internationaal team van onderzoekers heeft een AI-systeem ontwikkeld dat kan inschatten wie een verhoogd risico loopt om binnen de twaalf maanden een hartaanval te krijgen. Daarvoor heeft het systeem genoeg aan netvliesscans die nu al veel worden gebruikt door oogartsen.

De studie Predicting myocardial infarction through retinal scans and minimal personal information is gepubliceerd in Nature Machine Intelligence.  

Het is al langer bekend dat veranderingen in de kleine bloedvaatjes in het netvlies kunnen wijzen op hart- en vaatziekten. Daarom ontwikkelde een internationaal team van onderzoekers een AI-systeem dat netvliesscans analyseert en zo bepaalt wie in de loop van het jaar waarschijnlijk een hartaanval zal krijgen.

De nauwkeurigheid van het systeem ligt tussen 70 en 80 procent. De onderzoekers hopen dat hun systeem kan helpen om risicopatiënten tijdig door te verwijzen voor een grondig cardiovasculair onderzoek. Zo kunnen preventieve behandelingen vroeger worden opgestart.

De studie werd geleid door KU Leuven-professor Alex Frangi (Beeld- en Spraakverwerking / Departement Cardiovasculair Wetenschappen), die ook verbonden is aan de universiteit van Leeds en het Alan Turing Institute. Frangi: "Hart- en vaatziekten zijn wereldwijd de belangrijkste oorzaak van vroegtijdig overlijden. Onze techniek zou een revolutie kunnen betekenen voor de opsporing van hartproblemen. Netvliesscans zijn relatief goedkoop en worden al veel gebruikt door oogartsen. Door automatische screening met ons AI-systeem kunnen risicopatiënten nu sneller opgespoord en doorverwezen worden. De scans zouden ook gebruikt kunnen worden om vroege tekenen van hartproblemen op te pikken."

Deep learning

De onderzoekers maakten gebruik van deep learning. Het AI-systeem analyseerde netvlies- en hartscans van 5000 mensen. en identificeerde links tussen afwijkingen in het netvlies en veranderingen in het hart van de patiënt. De UK Biobank leverde data aan voor de studie.

Zdra de beeldpatronen waren aangeleerd, kon het AI-systeem de grootte en pompfunctie van het linkerventrikel (één van de vier kamers in het hart) inschatten, enkel en alleen op basis van de netvliesscans. Een vergroot ventrikel is gelinkt aan een verhoogd risico op hartaandoeningen.

Met informatie over de geschatte grootte en pompfunctie van het linkerventrikel, gecombineerd met eenvoudige demografische data over de patiënt en diens leeftijd en geslacht, kon het AI-systeem het risico van de patiënt voorspellen om in de komende 12 maanden een hartaanval te krijgen.

Momenteel kunnen details over de grootte en pompfunctie van iemands linkerventrikel enkel vastgesteld worden met diagnostische tests zoals een echocardiografie of een MRI-scan van het hart.