17 feb. 1999
2 minuten
Wetenschappers van de University van Malta vinden touch screens al behoorlijk achterhaald. Mind-control, dat is volgens hen de toekomst. Proefpersonen worden uitgerust met een ‘badmuts’ vol met elektroden en kunnen dan met de speciaal hiervoor ontworpen muzieksoftware een song afspelen, snel doorspoelen naar andere nummers en het volume regelen, uitsluitend door naar het scherm te kijken.
Hoewel we over nog maar weinig gedetailleerde kennis beschikken over de werking van onze hersenen, hebben we wel een algemene indruk. Het brein gebruikt een combinatie van elektrische en chemische signalen om te rekenen en terugkerende gedachten komen overeen met terugkerende hersenpatronen. Doo proefpersonen te voeden met gecontroleerde stimuli en de resulterende hersenpatronen te registreren, kunnen we het proces later omkeren. Zelfs als we niet weten wat de proefpersoon doet, kunnen we, als we een bekend patroon zien, afleiden dat hij hetzelfde ziet, hoort of denkt als in het originele experiment.
Breinbestuurde Spotify
De onderzoekers in Malta observeerden bijvoorbeeld de elektrische patronen in het brein van proefpersonen die keken naar knipperende vierkanten op het scherm. Als de knipperfrequentie varieerde, veranderden ook die elektrische patronen. De groep legde die verschillende hersenpatronen vast en wees aan elke freuentie een actie toe (play/pause, fast forward, volume). Daarna werd software zo gecodeerd dat deze acties werden uitgevoerd als het het bijbehorende patroon wer gedetecteerd. En daar heb je het: breinbestuurde Spotify (of… Spock-ify?)
Meer experimenten
Vergelijkbare principes zijn elders gebruikt om uitsluitend op basis van neurale signalen, beelden te reconstrueren die door een persoon werden bekeken. En het schijnt dat Samsung voorzichtig onderzoek doet naar breinbestuurde smartphones, asl een volgende stap naar besturing door aanraken, gebaren of oogbewegingen.
Vorig jaar demonstreerde de University of Washington een van de bizarre toepassingen van de technologie: wetenschapper Rajesh Rao kon op afstand het brein van zijn collega Andrea Stocco overnemen. De twee onerzoekers zaten met een elektrodenkap op hun hoofd in verschillende kamers en bekeken een eenvoudig video-schietspelletje, dat door Rao werd gespeeld. Rayo klikte niet op de muis om te schieten, maar hij dacht aan het bewegen van zijn vinger, zonder dat daadwerkelijk te doen. De machine registreerde de elektrische impulsen van zijn hersenen en stuurde het signaal naar een andere kamer op de campus. Daar zat Stocco, verbonden met een zogeheten transcranial magnetic stimulation coil (TMS) – een instrument dat elektrische impulsjes levert aan de hersenen. Telkes als Rao dacht aan schieten, trilde Stocco’s vinger op de spatiebalk – en hij vuurde.
Elektrische badmuts
Natuurlijk zijn dit nog geen producten die je binnenkort in de winkel zult vinden. Als je Google Glass al oncharmant vindt, ga je helemaal niet zo’n elektrische badmuts opzetten. Bovendien zal er nog veel moeten worden verbeterd aan de resolutie van de gemeten signalen. Maar het concept is wel levensvatbaar. Maar voor mensen met ernstige handicaps – de spierziekte ALS, zoasl Steve Hawking, of het locked-in syndroom – zou deze methode een mogelijkheid kunnen bieden om weer iets terug te krijgen van een vorm van controle, vrijheid en betere communicatie met de buitenwereld.
Bron: Singularity Hub
Anderen lazen ook
