11 feb. 2014
1 minuut
De nieuwste vondst in ‘wearables’ is de Slimme Luier. Hij bevat een organische sensor die de zorgverlener draadloos laat weten of de baby (of incontinente senior) aan verschoning toe is. De luier is bedacht door onderzoekers van de Universiteit van Tokio.
Het flexibele geïntegreerde sensorcircuit is geprint op een plastic film en wordt draadloos gevoed. Het geheel zou volgens de ontwikkelaars voor een paar cent kunnen worden geproduceerd. Er wordt gebruik gemaakt van organische materialen die met inkjettechnologie kunnen worden geprint. Het systeem is ontwikkeld door een team onder leiding van de professoren Takayasu Sakurai en Takao Someya van de University of Tokyo. Vooral de markt voor incontinentieluiers is veelbelovend, in het snel vergrijzende Japan.
Gewone luiers veranderen van kleur als ze nat zijn, maar een verzorger moet toch de kleren van de drager uittrekken om dat te controleren. "Als die controle elektronisch gebeurt hoef je alleen maar dicht bij de drager te komen – uitkleden is niet nodig", zegt Someya. Een dergelijke sensor zou volgens hem ook direct op de huid worden aangebracht, als een pleister, om bijvoorbeeld de polsslag of het zuurstofgehalte van het bloed te meten.
Medische sensoren werken vaak met silicium en andere relatief onbuigzame materialen, die voor de gebruiker niet comfortabel zijn. De flexibiliteit van een velletje plastic zorgt voor meer comfort en maakt het ook mogelijk om op andere plaatsen te worden toegepast.
Het prototype van het systeem kan vocht, druk en temperatuur meten en ook andere fenomenen die leiden tot een verandering in de elektrische weerstand, aldus Someya. Hij wil met zijn team het systeem nog verder verfijnen – om de vermogensopname te verminderen – voordat het grootschalig kan worden toegepast.
Het uitleesinstrument moet nu nog op een paar centimeter van de sensor worden gehouden, maar Someya zegt dat zijn team onderzoekt hoe (on)handig dat is en of die afstand kan worden vergroot.
Anderen lazen ook
