17 feb. 2010
1 minuut
Waarom al dat gedoe met het tijdrovende rekenen en worstelen met moeilijke formules, wanneer het gaat om het vaststellen van de ‘SIL’-classificatie van het veiligheidscircuit op een installatie, terwijl je ook direct een wat hogere classificatie kunt gaan inschatten, die voor eenvoudige installaties met relatief weinig veiligheidsrisico ruim voldoende zal zijn?
Antwoord:
Als het gaat om besturingstechnische veiligheidsfuncties is de eerste stap een "SIL classificatie" en de tweede stap een "SIL verificatie".
De SIL classificatie is de bepaling van de hoogte van het risico bij falen van de veiligheidsfunctie. Door middel van een risicograaf wordt vastgesteld wat de kans van optreden en het letsel of de schade is bij falen. Kortom, dit is een kwalitatieve bepaling van het risico. Het gaat hierbij om de bepaling van de zogenaamde SIL target.
Natuurlijk is het mogelijk om deze stap over te slaan en altijd het hoogste SIL-level (SIL4) te kiezen. Maar dat geeft je ten eerste hele prijzige oplossingen (altijd redundantie) en ten tweede ontstaat dan geen duidelijk beeld van de risico’s en de mogelijke risicoreducerende maatregelen. Daarnaast heeft men in bepaalde industrieën een maximum SIL level van SIL 3 afgesproken.
De SIL verificatie is de stap na het ontwerp van de besturingstechnische veiligheidsfunctie waarmee het ontwerp wordt gecontroleerd. Hier is naast een kwantitatieve berekening van het SIL-level ook een kwantitatieve bepaling van de SIL claim noodzakelijk. Deze stap heeft tot doel om aan te tonen dat het gekozen ontwerp voldoet aan het SIL target.
Deze laatste stap is noodzakelijk om als ontwerper te kunnen aantonen dat het gekozen ontwerp voldoet aan het vereiste SIL niveau.
Bovenstaand antwoord is afkomstig van:
Fusacon B.V., Functional Safety Consultants Nederland
Vogelenzangseweg 20, 4124 AS Hagestein
E : info@fusacon.nl
P : +31 (0) 347 352 519 F : +31 (0) 877 843 520
Anderen lazen ook
