17 feb. 1999
5 minuten
Op het Kooysymposium 2017 is de jaarlijkse Kooyprijs uitgereikt aan Michiel van Tent Beking. Uit acht inzendingen koos de jury unaniem voor zijn afstudeerscriptie die hij schreef bij Thales in het kader van zijn opleiding aan de faculteit ‘Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica’ van de Universiteit Twente. Door zijn onderzoek naar het gebruik van specifieke wiskundige principes in de radar processing heeft hij aangetoond dat het mogelijk is om met (veel) minder antenne elementen eenzelfde detectiebetrouwbaarheid te realiseren bij radar als nu het geval is.
Het principe van radar berust op het uitzenden en ontvangen van aan doelen teruggekaatste radiogolven. Door gebruik te maken van zogeheten ‘digitale array-antennes’, bestaande uit verschillende antenne-elementen en ontvangers, is het mogelijk doelinformatie te verkrijgen over een groot hoekgebied. Om zo nauwkeurig mogelijk vast te stellen waar zich een specifiek doel bevindt, is het noodzakelijk om een zo groot mogelijk antenne-oppervlak toe te passen en alle arrays zo goed mogelijk te vullen met elementen. Hiermee is de radarindustrie op dit moment op een punt gekomen dat de hierbij geproduceerde hoeveelheden data dermate groot worden, dat zij gaan conflicteren met de snelheid waarmee de bijbehorende informatie moet kunnen worden verwerkt.
Compressie of anders?
Om dit probleem op te lossen, heeft Michiel van Tent Beking een begin gemaakt met het onderzoeken van de mogelijkheden die wiskundige principes bieden. "Oorspronkelijk gaan we uit van het verzamelen van zoveel mogelijk data – bedoeld voor hoge resolutie in onder andere afstand en hoek – die we vervolgens comprimeren tot een behapbare hoeveelheid op basis waarvan we vervolgens conclusies trekken. Een methode die vooral ‘allesomvattend’ is en waarin je alle gegevens meeneemt om zo de kans op fouten te minimaliseren."
Nu zijn er binnen de wiskunde ook mogelijkheden bekend om de compressiestap over te slaan en direct gebruik te maken van een werkbare hoeveelheid data, maar zonder concessies te doen aan de betrouwbaarheid van de uitkomsten. Belangrijk is om deze mogelijkheden met verstand toe te passen. Het gaat hier namelijk om het opzoeken van de grenzen van de mogelijkheden, kansberekening en het respecteren van relevante randvoorwaarden die bepalen in welke gevallen de methoden mogen worden toegepast.
Michiel: "In mijn onderzoek geef ik deze randvoorwaarden aan, en toon tevens aan dat met minder hardware gelijkblijvende prestaties (hoekschatting, nauwkeurigheid) zijn te bereiken. Of andersom: dat met evenveel hardware een (veel) hogere resolutie is te realiseren. De methode biedt bovendien het voordeel dat defect geraakte antenne elementen niet direct vervangen hoeven te worden, maar dat dit softwarematig is op te lossen zonder prestatieverlies van de radar.
In concrete cijfers is op basis van literatuuronderzoek en uitgebreide Matlab simulaties de bruikbaarheid van deze technieken aangetoond voor de reconstructie van het antennepatroon terwijl slechts 25% van het gebruikelijke aantal elementen wordt gebruikt."
Unaniem oordeel
Ir. E. W. Pijpers is voorzitter van de jury en geeft aan: "De verslagen worden beoordeeld op zowel de toepasbaarheid voor Defensie, de technische inhoud áls leesbaarheid en presentatie. Daarbij kijken we uiteraard ook naar het wetenschappelijke karakter, de diepgang en of een onderzoek nieuwe inzichten brengt.
Dit jaar hebben we acht inzendingen van hoge kwaliteit mogen beoordelen en na het uitgebreid plussen en minnen kwam de scriptie van Michiel – met als titel Sparse array antenna signal reconstruction using compressive sensing for direction of arrival estimation – uiteindelijk unaniem uit de bus. Het toepassen van de wiskundige principes op hedendaagse radartechnieken werd daarbij als zeer innovatief beoordeeld."
Bevestiging van keuze
Michiel van Tent Beking was zelf blij verrast met de prijs. "Eigenlijk was ik mij er niet van bewust dat mijn afstudeerscriptie ter beoordeling was aangeboden. Wat dat betreft was het een dubbele verrassing. Maar wel een erg leuke. Voor mij is het onder meer een bevestiging geweest dat de overstap die ik heb gemaakt van de Marine naar het bedrijfsleven voor mij persoonlijk een goede is geweest. Ik heb hier namelijk over getwijfeld, maar uiteindelijk voel ik me beter in een omgeving waarin de techniek centraal staat en ik onderzoek kan doen. Ik zal echter niet ontkennen dat het absoluut een voordeel is dat dit onderzoek, maar ook de werkzaamheden die ik nu binnen Thales uitvoer, directe meerwaarde hebben voor mijn vroegere werkgever.Met het afronden van dit onderzoek heeft Thales nu een goede basis om de kennis door te ontwikkelen tot producten die in de praktijk zijn toe te passen."
Achtergrond Kooy Prijs
Prof.ir.dr. Johan M. J. Kooy leefde van 1902 tot 1983 en heeft als elektrotechnisch ingenieur (Delft 1927) en wis- en natuurkundige (Leiden 1936) generaties officieren onderricht in de grondslagen en de technieken van wat hij zelf noemde Ballistics of the Future.
In de jaren dat hij als lector en later hoogleraar aan de Koninklijke Militaire Academie een groot aantal ‘ingenieursvakken’ doceerde wist hij veel cadetten van de technische wapens- en dienstvakken met zijn colleges te boeien. Daarbij werden oorspronkelijke ideeën over voortstuwing, controle en besturing en constructie van raketten en satellieten door hem niet geschuwd.
Aan de toenmalige afdeling Vliegtuigbouwkunde van de Technische Hogeschool Delft verzorgde hij over die onderwerpen vele jaren colleges, die ook door studenten van andere afdelingen werden gevolgd.
In een indrukwekkende reeks van publicaties en voordrachten slaagde hij er in bij velen in de samenleving belangstelling te wekken voor de civiele en militaire ruimtevaart. Prof. Kooy genoot internationale bekendheid, was lid van verschillende wetenschappelijke organisaties en werd voor zijn werk geëerd met nationale en internationale onderscheidingen.
Om in zijn titulatuur de ‘ingenieur’ voor de ‘doctor’ te plaatsen is in tegenspraak met de conventies. De gebruikte volgorde is de persoonlijke keuze van Prof Kooy naar verluidt omdat hij voor de ingenieurstitel vijf jaren hard had moeten werken en voor de doctorstitel maar één boek had hoeven schrijven…
De Afdeling Defensie & Veiligheid van het Koninklijk Instituut voor Ingenieurs heeft in 1984 het Prof ir dr J.M.J. Kooy-fonds ingesteld. Het fonds heeft tot doel de bevordering van de wetenschap en de technologie in Nederland, aansluitend op of voortvloeiend uit op defensie gerichte functies en taken. Het fonds steunt het doel door prijzen (€ 1000) uit te loven voor afstudeerwerk van bijzondere kwaliteit.
Voordrachten
Voordrachten voor de prijs kunnen ieder jaar tot 31 december worden ingediend bij het bestuur van de KIVI afdeling Defensie en Veiligheid via de website www.kivi.nl/dv
Anderen lazen ook
