17 feb. 1999
2 minuten
Bij de omzetting van de plannen voor de kernfusiereactor Iter naar 3D-printinstructies voor het maken van een maquette kwamen onvolkomenheden aan het licht. Zo ontbraken bijvoorbeeld de benodigde doorvoeren voor leidingen door de reactorwanden.
Begin december heeft in Monaco, onder de patronage van prins Albert van Monaco, het tweede Miifed-congres plaatsgevonden (Monaco Iter International Fusion Energy Days).
Tijdens dit tweejaarlijkse congres komen alle partijen samen die betrokken zijn bij de bouw van de Iter-kernfusiereactor. Deze reactor, die momenteel in aanbouw is in het zuid-Franse Cadarache (Provence), is de meest complexe machine voor energieproductie ter wereld. Tijdens het congres werd de stand van zaken opgemaakt over de bouw van de machinecomponenten door Iter-partners in de hele wereld.
Maquette
Dit jaar stond ter gelegenheid van het congres en de bijbehorende ‘industriedagen’ een maquette van de reactor opgesteld in de expohal. De aanbesteding voor de productie van deze 3D-maquette werd gewonnen door een Koreaanse firma. Pittig detail is dat tijdens de omzetting van de (reële) bouwplannen naar print-instructies voor de 3D-maquette enkele onvolkomenheden aan de plannen werden ontdekt. Zo kwamen bepaalde interface-problemen aan het licht (bijvoorbeeld. niet in de plannen voorziene doorvoeringen van leidingen door de wanden van de reactor).
3D printing: volwassen techniek voor designondersteuning
Uit deze ervaring bleek eens te meer dat het goede beheer van de interfaces tussen alle reactorcomponenten en gebouwen, een puzzel van meer dan één miljoen stukken, een van de factoren is die van doorslaggevend belang zullen zijn voor het welslagen van de bouw van deze complexe infrastructuur.
Een andere belangrijke les om te onthouden is dat 3D-printing, een techniek om onder meer hoogwaardige stukken voor de ruimtevaart te produceren, ook significante ondersteuning kan bieden bij het modelleren van complexe installaties. Het is duidelijk dat 3D-printing het stadium van eenvoudige prototypes in plastic gesputterde vormpjes al lang is ontgroeid…
Iter is de eerste, weliswaar nog niet commerciële kernfusiereactor ter wereld die méér energie zal produceren dan men erin stopt (namelijk. 500 MW productie tegenover een inbreng van 50 MW aan energie voor het in stand houden van de fusiereacties).
De deelnemers aan de bouw van dit 15 miljard euro kostende onderzoeksproject zijn Europa (met 40% van de voorziene contractvolumes ook meteen de grootste leverancier van uitrustingen en diensten in Iter), de VS, Rusland, Zuid-Korea, China, Japan en India (deze laatste 6 partijen vertegenwoordigen elk ongeveer 10% van de leveringen).
Bron: Agoria
Anderen lazen ook
