5D ‘Superman’ geheugenkristal voor eeuwige data-opslag

Met behulp van nanogestructureerd glas hebben wetenschappers van de University of Southampton met een experiment het opslaan en uitlezen gedemonstreerd van vijfdimensionale digitale data. De opslag heeft nog niet eerder vertoonde kenmerken, waaronder een geheugencapaciteit van 360 TB per schijf, thermische stabiliteit tot 1000°C en een vrijwel onbegrensde levensduur.

 In het Superman geheugenkristal – het glazen geheugen lijkt op de geheugenkristallen in Superman-films – worden de data opgeslagen in zelf-geassembleerde nanostructuren in kwarts. Zo kunnen enorme hoeveelheden daten worden opgeslagen voor meer dan een miljoen jaar. De codering van de informatie gebeurt in vijf dimensies: naast de driedimensionale positie van de nanostructuren ook de grootte en oriëntatie.

Voor het experiment werd een  300 kb digitale kopie van een tekst succesvol opgelsagen in 5D met behulp van een ultrasnelle laser die extreem korte en intense lichtpulsen produceert. Het bestand wordt weggeschreven in drie lagen nanodots, op een onderlinge afstand van 5 micrometer.

De zelfgeassembleerde nanostructuren veranderen de manier waarop licht zich door glas verplaatst, door het modificeren van de polarisatie. Met een optische microscoop en een polarisatiefilter ka het worden uitgelezen. 
 
Het onderzoek werd uitgevoerd door Jingyu Zhang van het  Optoelectronics Research Centre (ORC) van de universiteit, in een gezamenlijk project met de TU Eindhoven. "We ontwikkelen een zeer stabiel en veilig draagbaar geheugen van glas, dat buitengewoon handig kan zijn voor organisaties  met groet archieven. Nu moeten die organisaties om de vijf tot tien jaar een backup van hun archief maken, omdat schijfgeheugen een relatief beperkte leensduur heeft", aldus Jingyu.

De Physical Optics groep van het ORC presenteerde het baanbrekende werk op de gerenommeerde Conference on Lasers and Electro-Optics (CLEO’13) in San Jose , met hun paper  ‘5D Data Storage by Ultrafast Laser Nanostructuring in Glass’

Het onderzoek is uitgevoerd in het kader van het Europese project Femtoprint