Een van de uitdagingen bij de realisatie van een kernfusiereactor is het ontwikkelen van een reactorwand die 150 miljoen graden Celsius kan weerstaan. Promovendus Stein van Eden, het Dutch Institute for Fundamental Energy Research Differ en de universiteit van Gent publiceerden begin augustus een potentiële oplossing in Nature Communications.
De wetenschappers testten een wand van een wolfraam gaas, waardoor tin of lithium de reactor in stroomt. De wand vernieuwt zichzelf dus voortdurend. Als gevolg van de hitte verdampt de tin of lithium bovendien, waarna het voor de wand blijft hangen. Deze dunne damplaag absorbeert een deel van de hitte en de bewegingsenergie van de plasmadeeltjes, waardoor de energie wordt verspreid en een kleinere impact heeft op de wand.
De verdampingssnelheid hangt af van de temperatuur, zodat de wand automatisch dikker wordt wanneer nodig:
Lees hier een artikel over een eerdere poging om een wand te ontwikkelen voor een fusiereactor.
De Pi-Pop is een e-bike zonder de gewone energiecellen. Hij werkt op kracht zonder lithium-ion,…
Straling vanuit de ruimte is een uitdaging voor kwantumcomputers, omdat hun rekentijd beperkt wordt door…
Na meer dan 40 jaar voor KSB te hebben gewerkt, gaat directeur Nico Gitz binnenkort…
3T Electronics & Embedded Systems, onderdeel van de Kendrion Group, heeft een nieuwe locatie in…
Een nieuw huisbeveiligingssysteem schiet indringers de tuin uit met paintballs of traangas. Het is te…
Om ervoor te zorgen dat er steeds meer hernieuwbare waterstof wordt geproduceerd in Nederland en…