Pech met batterij en wifi maakt dat Project March Cybathlon niet kan finishen

Project March heeft niet goed kunnen presteren op de Cybathlon (Zürich). Normaal gesproken scoort het Delftse studententeam altijd goed op Cybathlon Experiences, internationale obstakelraces voor exoskeletten. Deze keer werd piloot Daan van der Heyden echter geconfronteerd met een lege batterij en interferentie op de Bluetooth.

Human Engineer Michelle Geertse licht toe: “Zondagochtend startten we de dag met de laatste training voordat de kwalificaties zouden starten. Deze training ging erg goed. Daan liep soepel door de obstakels heen, dus dat gaf goed vertrouwen voor de opkomende kwalificaties. Er ontstonden echter wat problemen met de batterij tijdens deze training: ondanks een volledig opgeladen batterij de nacht ervoor, raakte hij helemaal leeg. Zo leeg zelfs, dat we ze niet op de standaard manier konden opladen. Hierdoor hebben we snel moeten handelen om toch aan de start van de 1e run te staan met een opgeladen batterij. Gelukkig was dit net op tijd opgelost, maar lukte het niet meer om tijdens de voorbereiding alles op te starten en moesten we bij de startlijn het exoskelet opstarten en verbinding maken met ons input device.

Wifi

“Normaliter bestuurt Daan ons exoskelet door knoppen op het input device in te drukken. Deze signalen worden via Bluetooth doorgestuurd naar het exoskelet. Helaas is het in de arena zo dat er heel veel camera’s rondvliegen en data doorsturen over wifi. Deze wifi zit op dezelfde frequentie waardoor er interferentie ontstaat. Hierdoor was het heel lastig om een stabiele connectie tussen de knoppen en het exoskelet te leggen. Omdat het niet lukte om de connectie te leggen, hebben we deze run helaas niet kunnen starten.

Stabielere connectie, maar toch…

“Een uur later startte de tweede kwalificatie, dus erg veel tijd om aanpassingen te doen hadden we niet. Desondanks ging het in deze tweede kwalificatie toch al een stuk beter. We hadden tussendoor contact gehad met de Cybathlon Organisatie, waardoor er een aantal apparaten uitgezet werden, de camera’s verder weg van ons zouden blijven en aan het publiek werd gevraagd om de telefoons in vliegtuigmodus te zetten. We hadden een stabielere connectie tussen de knoppen en het exoskelet, en Daan kon hier netjes mee opstaan. Helaas hadden we hierna wat opstartproblemen en moesten het exoskelet opnieuw aanzetten. Dit kostte ons waardevolle minuten, waardoor we al de helft van de tijd (slechts 10 minuten) kwijt waren, maar Daan kon gelukkig toch aan de Cybathlon beginnen. Met de grote en snelle stappen konden we vrij snel bij het eerste obstakel aankomen. Ondanks de stabielere connectie, was het niet even goed zoals we hadden verwacht, waardoor Daan bij het Moving Parcel obstakel zijn evenwicht verloor door een vertraging in de communicatie. Het obstakel werd hierdoor fout gerekend. Gelukkig kon Daan wel doorlopen naar het volgende obstakel maar helaas zaten we al aan het tijdlimiet van de 10 minuten waardoor we dit obstakel niet meer hebben kunnen doen.”

Bluetooth robuust genoeg?

Op de vraag of het Bluetooth-systeem wel robuust genoeg is om in het dagelijks leven om te gaan met wifi-signalen uit de omgeving, zegt Geertse: “Dit is denk ik een terecht punt, maar tegelijk moeilijk te vergelijken met de situatie op de Cybathlon. Tijdens de reveal op 22 juli hebben we voor een zaal met 250 mensen ook ons werkende exoskelet kunnen laten zien, waarbij we toen geen problemen hadden. Wij denken dat de grote camera’s – en dat waren er bij onze race heel veel omdat de andere teams online aansloten – eigenlijk het grootste probleem gaven. Deze livestream camera’s hebben een erg hoog data overdrachtsvermogen met een hoge prioriteit, wat je niet vaak in het dagelijks leven tegenkomt. Daarom is de situatie niet vergelijkbaar met wat telefoons die wifi gebruiken, zoals je die in het dagelijks leven tegenkomt. Tegelijk hebben we hier nu nog geen oplossing voor; dit is iets wat de komende teams eventueel kunnen uitzoeken.”

Jammer

Geertse besluit met de verzuchting dat het erg jammer is dat het team de obstakels, die tijdens de trainingen zo goed gingen, niet hebben kunnen laten zien tijdens de twee races. “We zijn trots op de veerkracht die ons team de laatste uren voor en tijdens de kwalificaties heeft getoond, ondanks de uitdagingen die we tegenkwamen. Dankzij de inzet van ons team en de steun van onze vrienden, familie en de March-community konden we alsnog ons exoskelet lopend demonstreren.”

Winnaars

De winnaar was dit jaar het Koreaanse team Kaist en het Thaise team ChiangMaiU EXO 2 finishte als tweede. Het Zwitserse team Varileg Enhanced won brons.