Met SeaHydrogen drinkwater, zout én energie winnen uit zeewater

Productie van waterstof kost niet alleen veel energie, maar ook veel zoet water – naar schatting 11 miljoen kubieke meter per jaar voor de door de overheid beoogde 8 gigawatt aan elektrolysers in 2032. Dat legt druk op de drinkwatervoorraad, zegt Irma Steemers-Rijkse, programmaleider Circulaire Watertechnologie bij Wageningen University & Research. Binnen het project SeaHydrogen werkt ze daarom aan een alternatief: duurzame waterstofproductie met zeewater, waarbij tegelijkertijd drinkwater, zout en energie worden gewonnen.

In plaats van het energie-intensieve proces van omgekeerde osmose gebruiken de onderzoekers membraandestillatie. Daarbij wordt restwarmte uit de elektrolyser benut om zeewater te verdampen. Het condensaat is zuiver water dat kan dienen als drinkwater of proceswater. De overblijvende pekelstroom (brijn) is kleiner, een sterk geconcentreerde stroom zout water.

Zout als grondstof

De volgende stap is zoutwinning uit brijn via zogeheten membraandestillatiekristallisatie. Hierbij vormt het keukenzout (NaCl) kristallen die kunnen worden geoogst. “We willen het proces opschalen en onderzoeken of we ook andere zouten kunnen winnen, zoals magnesium, fosfor of lithium,” zegt Steemers-Rijkse.

Circulair en rendabel

Het concept is modulair inzetbaar. Fabrieken, datacenters of chemiebedrijven kunnen hun restwarmte en afvalwater gebruiken om zoet water, zouten en zelfs extra energie terug te winnen. Partners als Aviko, Circle Infra Partners en Nobian zijn al betrokken bij de ontwikkeling. Over drie jaar willen de onderzoekers de eerste praktijktests uitvoeren. “Met SeaHydrogen combineren we bestaande technologieën tot één circulair systeem dat milieuwinst én rendement oplevert,” aldus Steemers-Rijkse.