Het polymeer bindt positieve en negatieve ionen uit het zoute water en laat deze weer los. Aan de geleidende polymeren zijn poolmaterialen bevestigd, zodat waterminnende elektrodes ontstaan. Het team kwam zo tot een spanning van 1,4 Volt met hoge redox-stabiliteit.
Het flexibele polymeer zet uit en krimpt als de batterij oplaadt en zijn lading afgeeft. Daarbij verkleurt het om zijn staat te laten zien.
Bron: Imperial College Londen
De Pi-Pop is een e-bike zonder de gewone energiecellen. Hij werkt op kracht zonder lithium-ion,…
Straling vanuit de ruimte is een uitdaging voor kwantumcomputers, omdat hun rekentijd beperkt wordt door…
Na meer dan 40 jaar voor KSB te hebben gewerkt, gaat directeur Nico Gitz binnenkort…
3T Electronics & Embedded Systems, onderdeel van de Kendrion Group, heeft een nieuwe locatie in…
Een nieuw huisbeveiligingssysteem schiet indringers de tuin uit met paintballs of traangas. Het is te…
Om ervoor te zorgen dat er steeds meer hernieuwbare waterstof wordt geproduceerd in Nederland en…