Uitvinder cassettebandje Lou Ottens overleden

Ottens was al vroeg geïnteresseerd in techniek. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bouwde hij – nog als tiener – een radio waarmee hij in het geheim naar uitzendingen van Radio Oranje luisterde. De radio had een primitieve richtantenne om de Duitse stoorzenders te vermijden. Toen was al duidelijk dat hij een echte probleemoplosser was. Zo kwam ook het cassettebandje tot stand: hij ergerde zich aan de oude bandrecorders met hun enorme spoelbanden en maakte iets dat in de binnenzak van zijn pak paste.

Ottens trad in 1952 in dienst bij Philips, bij de afdeling Bedrijfsmechanisatie van de Hoofdindustriegroep Apparaten te Eindhoven. In 1957 werd hij overgeplaatst naar Hasselt, waar platenspelers, platenwisselaars, bandrecorders en luidsprekers werden geproduceerd. In 1960 werd Ottens hier hoofd van de nieuwe afdeling Productontwikkeling. Onder zijn leiding werd de EL 3585 ontwikkeld, Philips eerste draagbare bandrecorder. Hier vloeide later de ontwikkeling van de cassetterecorder en het cassettebandje uit voort.  

In 1972 werd hij benoemd tot technisch directeur van de Philips Hoofdindustriegroep Audio. In het NatLab werd op dat moment gewerkt aan de videoplaat (Video Long Play of VLP). Ottens zag de kansen voor audio en claimde de ontwikkeling van een plaat die geoptimaliseerd was voor zijn vakgebied. Omdat de eisen voor zo’n audioplaat sterk verschillen van die voor een videotoepassing werd het onderzoek gesplitst.

Ottens gaf zijn technici opdracht om proeven te doen met plaatjes met een diameter van 17,8 cm, het formaat van een single. Toen verkleining mogelijk bleek, werd gekozen voor een diameter van 11,5 cm, zodat het schijfje zou passen in de bestaande Europese autoradiosystemen. Vervolgens moest nog een manier worden gevonden om muziek met een goede geluidskwaliteit o de schijfjes te zetten. Toen dit analoog niet lukte, vormde Ottens een team van zeven technici met ervaring in digitale techniek. Zij bouwden het eerste laboratoriummodel van de digitale schijf in 1977. In 1979 werd de eerste CD + speler gepresenteerd.

Toen Ottens decennia later op verzoek van het Eindhovens Dagblad nog eens terugkeek, werd duidelijk dat hij zich in jaren zestig helemaal niet bewust was van het karakter van zijn onderzoek. "Welnee. Wij waren kleine jongens die leuk aan het spelen waren. We hadden niet het idee dat we met iets groots bezig waren. Het was een soort sport."