Tattoos met Oleds: het lichaam als feestverlichting

Ze hebben een tijdelijke tatoeage gemaakt met organische lichtgevende diodes (Oleds), die de weg vrijmaken voor een nieuw type ‘slimme tatoeage’ met een scala aan mogelijke toepassingen. De Oleds worden op tijdelijk tatoeagepapier gefabriceerd en op het lichaam overgebracht door erop te drukken en met water te deppen.

De onderzoekers zeggen dat het proces kan worden gecombineerd met andere tattoo-elektronica, bijvoorbeeld om licht uit te zenden wanneer een atleet uitgedroogd is, of wanneer we uit de zon moeten om zonnebrand te voorkomen. Oleds kunnen op verpakkingen of fruit worden getatoeëerd om aan te geven wanneer een product de houdbaarheidsdatum is gepasseerd of binnenkort oneetbaar wordt, of voor mode worden gebruikt in de vorm van oplichtende tatoeages. 

Gezondheidszorg

Professor Franco Cacialli: "De tatoeëerbare Oleds kunnen op grote schaal en zeer goedkoop worden gemaakt. Ze kunnen worden gecombineerd met andere vormen van tattoo-elektronica voor een zeer breed scala aan mogelijke toepassingen. In de gezondheidszorg kunnen ze bijvoorbeeld licht uitstralen bij veranderingen in een aandoening – of, als de tatoeage omgekeerd in de huid werd gedraaid, zouden ze mogelijk kunnen worden gecombineerd met lichtgevoelige therapieën om zich bijvoorbeeld op kankercellen te richten.

"Onze proof-of-concept-studie is de eerste stap. Toekomstige uitdagingen zullen zijn om de Oleds zoveel mogelijk in te kapselen om te voorkomen dat ze snel degraderen door contact met lucht, en om het apparaat te integreren met een batterij of supercondensator."

Het Oled-apparaat dat de onderzoekers ontwikkelden is 2,3 micrometer dik – ongeveer een derde van de lengte van een enkele rode bloedcel. Het bestaat uit een elektroluminescerend polymeer tussen elektroden. Tussen de elektroden en het in de handel verkrijgbare tattoopapier wordt een isolerende laag geplaatst.

Het lichtemitterende polymeer is 76 nanometer dik en is gemaakt met behulp van een techniek genaamd spincoating, waarbij het polymeer wordt aangebracht op een substraat dat met hoge snelheid wordt gesponnen, waardoor een extreem dunne en gelijkmatige laag ontstaat.