Stierlijk verveelde koeien voetballen met sensoren

Die uitdaging werd tijdens het seminar over Low Power Design op de WoTS zeer illustratief gepresenteerd door Pascal van Kesteren van Neways Technologies. Hij werd benaderd door de firma Bekosense. Zij wilden een apparaatje op de markt zetten dat een boer informeert over de kwaliteit van het drinkwater voor koeien.

Het toepassen van dergelijke sensoren is voor boeren handig: koeien drinken minder als het water verontreinigd is door uitwerpselen of urine. Dit heeft effect op de kwantiteit en kwaliteit van de geleverde melk. Allemaal heel logisch. Tot je het mag maken.

Meer dan techniek

Van Kesteren ging aan de slag om op basis van het concept van Bekosense een geschikte sensor te bouwen. Van Kesteren: "Koeien, je denkt te weten waar je het over hebt. Tot je ze van dichtbij in de ogen kijkt. Heb je enig idee hoe groot de bek van een koe is? Ons eerste prototype paste er in ieder geval in".
Misschien was dat nog een van de eenvoudigere uitdagingen tijdens de productontwikkeling. "De omgevingsvariabelen waren dus koeien in een stalomgeving. De zelfrichtbaarheid van de sensor was een van de problemen. De sensor drijft in water, koeien stoten daar tegenaan waardoor de antenne in het water komt te liggen." Daarom verzwaarde Neways de module aan de onderkant.

Ook kregen prototypes tijdens veldtesten te maken met verveelde koeien. "Zij ketsten de sensoren uit de bakken en gingen er mee voetballen. En zo bleek weer, ik wist niks van koeien", lacht Van Kesteren. Uiteindelijk zijn de sensoren vastgemaakt aan de waterbakken om te voorkomen dat de koeien er mee aan de haal gingen. "Er zijn overigens wel een paar sensoren in de gierton verloren geraakt."

Met zijn voordracht hoopte hij collega’s te wijzen op de onverwachte omgevingsvariabelen die kunnen opduiken: "Als techneut ben je bezig met de techniek van het verhaal, het moet voldoen aan de specs, maar we vergeten vaak wat er omheen gebeurt."