Koninklijke Metaalunie, FME en Federatie NRK hebben de Stichting Circulaire Maakindustrie (CMI) opgericht. Doel is het activeren en ondersteunen van maakbedrijven op weg naar circulariteit met nieuwe businessmodellen en het creëren van een goed ondernemersklimaat om circulariteit mogelijk te maken.

Circulariteit draagt bij aan klimaatdoelen en strategische autonomie. De potentie van de transitieagenda’s maakindustrie en kunststoffen is 3,3 Mton CO2-reductie, de leveringszekerheid van kritieke grondstoffen wordt verhoogd en nieuwe businessmodellen kunnen 3,4 miljard euro aan extra toegevoegde waarde creëren.
De stichting heeft als ambitie de versnelling aan te jagen middels informeren en activeren van (mkb-)maakbedrijven en zal bijdragen aan onderzoek naar specifieke belemmeringen en oplossingen voor circulair ondernemen binnen de maakindustrie. Daarvoor zal nauw worden samengewerkt met de partijen in het Uitvoeringsprogramma Circulaire Maakindustrie: ministerie van Economische Zaken, ministerie van Infrastructuur en Waterstaat, Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO), Circonnect, regionale partners en kennispartijen.
Bestuur
Het bestuur van de stichting bestaat uit vertegenwoordigers van FME, Metaalunie en NRK. De functie van onafhankelijk voorzitter wordt bekleed door Harald Tepper, Programmaleider Circulaire Economie en EcoDesign bij Philips. Voor uitvoering van de dagelijkse activiteiten is Diana de Graaf als directeur benoemd. Zij is sinds 2019 nauw betrokken namens FME en Metaalunie bij het Uitvoeringsprogramma Circulaire Maakindustrie.
Succesvolle cases tot nu toe
De metaal-, technologie- en kunststofsector zijn al vanaf 2017 volop aan de slag met de transitie naar een circulaire maakindustrie, samen met overheden en kennisinstituten. Er is inmiddels al veel kennis ontwikkeld en succesvolle cases zijn terug te zien in de praktijk: geslaagde terugname en remanufacturing, verbeterde productontwerpen, ketensamenwerking en inzet van geavanceerde recyclingtechnologieën. Tegelijkertijd is de constatering dat de circulaire transitie stokt: circulaire businessmodellen rekenen nog niet rond, wet- en regelgeving gaat nog steeds uit van een lineaire wereld en veel bedrijven zijn zich niet bewust van de risico’s rond kritieke grondstoffen.