Het systeem maakt gebruik van een digitale projector om regendruppels die van boven de auto naar beneden vallen enkele milliseconden te verlichten. Aan de zijkant van de projector zit een camera bevestigd die de locatie van iedere regendruppel vastlegt.
Een slim softwareprogramma voorspelt vervolgens waar de regendruppels zullen vallen zodra ze in het gezichtsveld van de bestuurder komen. Lichtstralen van de koplamp die deze druppel normaliter zouden verlichten worden automatisch uitgezet. Hierdoor wordt de schittering van licht op de druppels verminderd en schijnen de ononderbroken lichtstralen simpelweg tussen de vallende druppels door.
Het bereik van het systeem is drie tot vier meter van de projector vandaan. Volgens onderzoek met een Toyota Prius hét kritieke gebied waarbinnen lichtschittering de bestuurder het meeste afleidt.
Het onderzoek is onder meer door professor Srinivasa Narasimhan van Carnegie Mellon ontwikkeld. Narasimhan presenteerde zijn bevindingen in een speech tijdens Microsoft Research en op Research@Intel2012.
De onderzoekers simuleerden diverse autosnelheden en verschillende regenbui-intensiteiten in het lab door de snelheid de druppels uit een regenmachine te variëren. Het systeem was in staat om bij een lichte bui en lage snelheden de regendruppels onzichtbaar te maken. Bij hogere snelheden en meer regen werden niet alle druppels afgevangen, maar werd het zicht nog steeds merkbaar verbeterd.
In een zware onweersbui is het systeem 70 procent accuraat bij snelheden tot 30 kilometer per uur en 15 tot 20 procent bij 100 kilometer per uur. Omdat water tijdens een zware bui slechts 2 tot 3 procent van het totale luchtvolume inneemt, nam de helderheid van de koplampen slechts een paar procent af.
Met een betere camera zou het systeem nog betrouwbaarder kunnen worden, maar daarmee zou het systeem wel groter en duurder worden. Het is echter zaak om het systeem zo snel te maken dat er nog veel meer schittering wordt weggenomen bij snelwegsnelheden. Want volgens Narasimham is dat de plek waar een ongeluk vaak de meest nare gevolgen heeft.
Narasimhan gelooft dat de experimenten aantonen dat het idee toekomst heeft, maar dat het wel noodzakelijk is om ook de bewegingen van de auto mee te nemen in de berekeningen voordat het systeem in de praktijk kan worden toegepast.
Klik hier voor een uitgebreide presentatie.
bron: Technology Review
De Pi-Pop is een e-bike zonder de gewone energiecellen. Hij werkt op kracht zonder lithium-ion,…
Straling vanuit de ruimte is een uitdaging voor kwantumcomputers, omdat hun rekentijd beperkt wordt door…
Na meer dan 40 jaar voor KSB te hebben gewerkt, gaat directeur Nico Gitz binnenkort…
3T Electronics & Embedded Systems, onderdeel van de Kendrion Group, heeft een nieuwe locatie in…
Een nieuw huisbeveiligingssysteem schiet indringers de tuin uit met paintballs of traangas. Het is te…
Om ervoor te zorgen dat er steeds meer hernieuwbare waterstof wordt geproduceerd in Nederland en…