Robotfiets maakt het verkeer veiliger voor fietsers

​Een zelfrijdende fiets, ontwikkeld door studenten en onderzoekers van Chalmers, kan de verkeersomgeving veiliger maken voor fietsers.

Helaas, het gaat er niet om dat we het stuur loslaten om tijdens de fietstocht een boek te lezen of vogels te bestuderen. Het doel van de autonome fiets is om het voertuig intelligenter te maken.

De fiets moet ingenieurs uit de auto-industrie helpen nieuwe systemen te ontwikkelen waarmee voertuigen automatisch fietsers kunnen detecteren en hun gedrag kunnen voorspellen. En op de lange termijn volledig zelfstandig te reageren – bijvoorbeeld bij een noodstop. Dit allemaal om de kans op verkeersongevallen tussen een voertuig en een fiets te verkleinen.

De achtergrond is dat nieuwe voertuigen vaak zijn uitgerust met een of meer camera’s en radars, die de bestuurder kunnen helpen om te volgen wat er in de verkeersomgeving rond het voertuig gebeurt. Jonas Sjöberg, hoogleraar mechatronica aan de afdeling Elektrotechniek van Chalmers, die leiding geeft aan de ontwikkeling van de zelfrijdende fiets, zegt: “Dergelijke systemen worden in de regel voor het eerst geïntroduceerd in premium auto’s, maar na een paar jaar is de technologie rijpt en wordt meer een standaardfunctie, vaak gevolgd door eisen van de overheid om de functie aan boord te krijgen.” Maar om een ​​functie te eisen, moet het mogelijk zijn om deze te testen.

Dummy gebruikt voor tests

In vergelijking met het testen van veiligheidsvoorzieningen tussen voertuigen, moet er een extra aspect worden overwogen wanneer er onbeschermde weggebruikers bij betrokken zijn, zoals voetgangers en fietsers. Het is niet acceptabel bij testen die potentieel gevaarlijk zijn voor een testpersoon, en daarom zal er een robotfiets met een dummy worden gebruikt bij de tests.

“Een automatisch systeem in het voertuig moet er bijvoorbeeld rekening mee houden als de fietser wankelt bij een inhaalmanoeuvre, omdat het wiebelen de kans op een ongeval kan vergroten. Het inhalen moet dan met een grotere marge gebeuren. Maar om om de functie te testen, moet het mogelijk zijn om de wiebel keer op keer op exact dezelfde manier te herhalen”, zegt Sjöberg.

Een menselijke testfietser kan dit bijna niet. Maar een robotfiets kan worden geprogrammeerd om zo vaak als je wilt identiek te bewegen. Zwaaien, een bocht naar links maken of recht de rijbaan oprijden – elke bedreigende verkeerssituatie die het voertuig automatisch moet kunnen detecteren en erop moet kunnen reageren. “Wat er vandaag in de vorm van testapparatuur beschikbaar is, is een fiets die op een kleine slee wordt getrokken. Dit werkt voor eenvoudigere tests. Maar met een robotfiets zouden de manoeuvres veel realistischer kunnen zijn.”

Crashtest

De zelfrijdende fiets heeft ook andere toepassingsmogelijkheden, bijvoorbeeld daadwerkelijke crashtests, dat wil zeggen er rijdt een voertuig op de fiets en dan onderzoek je hoe het is gegaan met de testpop die als fietser optrad.

Het werk met de robotfiets is al een paar jaar bezig en het duurt nog een paar jaar voordat er een volledig bruikbaar prototype klaar is. De ontwikkeling is meestal in de vorm van kleinere studentenprojecten, waar ze de opgenomen subsystemen verbeteren.