Robokwal met nanotechnologie (video)

Het voertuig, Robojelly gedoopt, voedt zichzelf met waterstof- en zuurstofgas uit het zeewater. "Onze onderwaterrobot heeft geen batterijen of elektriciteit nodig," zegt dr. Yonas Tadesse, assistent professor werktuigbouwkunde op de UT Dallas. "Het enige afval dat hij produceert als hij zich voortbeweegt is meer water."

Technici en wetenschappers kijken steeds vaker naar de natuur om inspiratie op te doen. De eenvoudige maar krachtige beweging van de kwal lijkt interessant om na te bouwen. De Robojelly bestaat uit twee belvormige siliconenstructuren die opvouwen als een paraplu. Ze worden met elkaar verbonden door ‘spieren’ die kunnen samentrekken om de robot te bewegen.

Oorspronkelijk was de Robojelly uitgerust met batterijen, maar nu kan hij in zijn eigen enegrie voorzien. Dat gebeurt door een combinatie van hightech materialen, waaronder kunstmatige spieren die samentrekken als ze worden verwarmd. Die spieren zijn gemaakt van een nikkel-titanium legering, gewikkeld in koolstof nanobuisjes, bekleed met platina en vervolgens ondergebracht in een pijpje. Als het mengsel van waterstof en zuurstof in contact komt met het platina worden warmte en waterdamp opgewekt. De warmte veroorzaakt de contractie van de spieren van de robot, waarbij het water wordt weggepompt en de cyclus opnieuw start.

"Hij zou onderwater kunnen blijven en zichzelf bijtanken terwijl hij observatietaken uitvoert," zegt Tadesse said. Hij denkt dat Robojelly kan worden gebruikt voor militaire observatie, maar ook voor het ontdekken van watervervuiling.

De volgende stap voor het onderzoeksteam is het verfijnen van de poten zodat ze onafhakelijk van elkaar kunnen bewegen de de robot zich in meet dan één richting kan verplaatsen.