Op weg naar lichte robotpakken (video)

De huidige wearable robots, exoskeletten, hebben veel starre onderdelen en zijn uitgerust met motoren en accu’s. "Dit terwijl het probleem niet in het skelet zit, maar in de spieren en zenuwen", aldushoogleraar Biomechatronica en Revalidatie Van der Kooij, die de stap wil zetten naar robots die je kunt ‘aantrekken als een pak’, met lichte onderdelen en zonder dat hulpmiddelen nodig zijn, zoals krukken.

In het Wearable Robotics Lab worden deze robot-ontwikkelingen getest met proefpersonen. Een begin is gemaakt met een licht type knie-orthese, vervolgens worden modules voor enkel en heup ontwikkeld.

Compacte actuatoren

Behalve dat de flexibele pakken gaan bestaan uit compacte actuatoren die op een andere manier werken dan in gebruikelijke robots, streven de UT-onderzoekers ook naar een realtime aansturing op basis van individuele spiermodellen en EMG-metingen. Wil je al dit soort nieuwe ontwikkelingen testen met proefpersonen en patiënten, dan moet het lab voldoen aan hoge veiligheidseisen om bijvoorbeeld valpartijen te voorkomen. Om die reden is het lab ook opgezet samen met de revalidatiespecialisten van Roessingh Research and Development in Enschede. Het maakt daarnaast deel uit van het nieuwe Innovation Center for Interaction Robotics, I-Botics, van de UT en TNO.

Cybathlon

Het gebruik van wearable robots krijgt een competitie-element in zogenaamde cybathlons die worden georganiseerd door de ETH in Zürich: een wedstrijd waarin mensen met een beperking, optimaal ondersteund door technologie, een serie uitdagende challenges uitvoeren. Behalve in Zürich zijn er elders op de wereld ook side-events van deze cybathlon. De UT heeft, samen met RRD en de TU Delft, ook een team gevormd, dat kan trainen in het nieuwe lab. Het team is nog op zoek naar ‘testpiloten’, zoals mensen met een dwarslaesie die nieuwe exoskeletten en andere robots kunnen uitproberen.