Het experiment dat de onderzoekers van de gerenommeerde Amerikaanse universiteit hielden, is een herhaling van eerder onderzoek in Silicon Valley. Daar onderzochten ze hoe voetgangers zich gedroegen in interactie met de zelfrijdende auto en hoe ze de situatie ervaarden. "Voor ons is het interessant om te zien of onze observaties daar overeen komen met die op andere plekken, of dat er nog lokale of culturele elementen een rol spelen", aldus David Sirkin, onderzoeker en hoogleraar aan Stanford’s Center for Design Research. "We proberen, door dit onderzoek op meerdere plekken over de wereld te houden, goed onderbouwde inzichten te krijgen over hoe mensen communiceren met zelfrijdende auto’s."
De auto van Rector Magnificus Ed Brinksma werd voor enige dagen getransformeerd voor het experiment. De 250 studenten die deelnamen aan het CuriousU Summerschool Festival werden nietsvermoedend als voetganger onderdeel van het experiment. "CuriousU is een geweldige mogelijkheid om deze studie hier te doen", aldus Sirkin. "De groep is groot genoeg voor een goed experiment en tegelijkertijd klein genoeg om het gecontroleerd en veilig te organiseren."
De verkeerssituatie werd door meerdere camera’s vastgelegd, vanuit diverse hoeken, en voetgangers werden achteraf bevraagd over hun ervaringen. Sirkin kijkt positief terug op de experimenten: "De deelnemers waren erg open en bereid hun ervaringen met ons te delen. Wat we hebben gezien bevestigt enerzijds onze eerdere conclusies maar levert ook nieuwe inzichten op. In die zin was het een geslaagde test."
Omdat een zelfrijdende auto geen bestuurder heeft, verandert de communicatie tussen auto en omgeving. In situaties waarin beide partijen evenveel recht op voorrang hebben bijvoorbeeld, is het lastig om overeen te komen wie er eerst gaat. In eerdere onderzoeken zagen de onderzoekers van Stanford dat voetgangers, zodra er geen bestuurder is, menselijke eigenschappen toedichten aan de auto zelf. Ze kijken en maken gebaren richting de neus van de auto alsof het zijn gezicht is.
Tegelijkertijd voelen ze zich nog niet helemaal zeker over de situatie, ze weten niet of de auto ook daadwerkelijk gaat reageren zoals ze verwachten. Zo maken ze overdreven bewegingen en gebaren tijdens het lopen om er zeker van te zijn dat de auto ziet welke intenties ze hebben. Anderen kiezen er voor om niet voor een auto langs te lopen, maar achterlangs, om zeker te weten dat ze veilig kunnen oversteken.
Dergelijke bevindingen helpen de ontwikkelaars van autonome auto’s om verbetering toe te passen in de interfaces en de control systems van de auto.
Het onderzoek dat op de campus werd gehouden is onderdeel van een breder onderzoeksprogramma naar de toekomst van zelfrijdende auto’s bij het Stanford’s Center for Design Research. Het Amerikaanse team dat het experiment leidde bestaat uit David Sirkin, onderzoeker en hoogleraar, Becky Currano, PostDoc onderzoeker, Hamish Tennent, Human Media Interaction designer. In Enschede werkten ze samen met het DesignLab van de UT en onderzoekers David Goedicke en Jamy Li.
Megaohmmeters op batterijen. Het aanbod werkplaatsuitrusting van TME omvat onder meer professionele apparaten van Fluke.…
De HCX oliepeilglazen van Elesa+Ganter bieden een geavanceerde oplossing voor industrieel onderhoud en productie. Deze…
Een kleinschalig en compact apparaat, Fuze, gebouwd door de Amerikaanse startup Zap Energy heeft plasma…
Al 15 jaar is het Festo Bionic Learning Network gefascineerd door vliegen. Het team heeft…
Kwantummechanische verschijnselen zoals radioactief verval, of algemener: ‘tunnelen’, vertonen intrigerende wiskundige patronen. Twee onderzoekers aan…
Een nieuwe ultragevoelige glasvezelsensor kan deeltjes met een diameter tot 50 nanometer detecteren. In de…