17 feb. 1999
2 minuten
Het lectoraat Kunststoftechnologie van hogeschool Windesheim heeft een JEC Composites Innovation Award gekregen voor het onderzoeksproject ‘Structural Re-Use of Thermoset Composites’.
De JEC bekroont succesvolle initiatieven die bijdragen aan meer innovatie in de industrie en daarmee onze toekomst mede duurzamer zullen vormgeven. De prijs is bedoeld om middels excellente voorbeelden bedrijfsleven en industrie te inspireren en de samenwerking in de totale waardeketen te simuleren.
‘Structural Re-Use of Thermoset Composites’
Een van die excellente voorbeelden is het hergebruik van thermoharde composieten, het onderzoeksproject waarvoor het lectoraat nu de JEC Innovation Award in de categorie Building & Civil Engineering heeft ontvangen. In editie #2 van het vakblad Kunststof en Rubber is hier vorig jaar uitvoerig aandacht aan besteed. Want die composieten gelden als ‘lastige’ kunststoffen. Enerzijds leent het lichte, maar oersterke materiaal – een praktisch onbreekbare verbinding van vezels en harsen én dus bestand tegen weer en wind – zich voor allerlei industriële toepassingen. Anderzijds is er een keerzijde. Want een groot probleem, waar al meer dan 30 jaar een oplossing voor wordt gezocht, is recyclen van composiet. Of zoals Albert ten Busschen vertelt: "Uit dit ijzersterke materiaal, waarvan onder meer rotorbladen van windmolens worden gemaakt, proberen onderzoekers al decennialang de oorspronkelijke grondstoffen (zoals hars en glasvezels) terug te winnen om opnieuw te kunnen gebruiken."
De Windesheimmethode: hybride hergebruik
Toen Ten Busschen aan de slag ging bij het lectoraat, was hij vastbesloten om een oplossing te vinden voor dit probleem: "Dan gebruik je windmolens om schone energie te produceren, maar nu die eerste generatie aan het einde van haar levensduur is aanbeland, blijk je niets te kunnen met die rotorbladen", legt hij uit. "Hoe duurzaam is dat?" Het probleem bleef dat je end-of-life composiet niet meer kunt scheiden in oorspronkelijke bestanddelen. De vezels zitten opgesloten in de kunsthars. Dus ging het lectoraat aan de slag met een andere methode: oud composiet versnipperen tot versterkingselementen. Je haalt dan composiet door de shredder om te verkleinen tot lange vlokken of stroken, zodat alle goede kwaliteiten bewaard blijven. En dit dient als versterkingsmateriaal voor allerlei nieuwe, robuuste producten. Via deze innovatieve methode is het lectoraat om onder meer van windmolenwieken oeverbeschoeiingen te maken en spoorbielzen van oud NS-interieur.
Anderen lazen ook
