TU Delft scoort op ‘Olympische Spelen voor chipontwerpers’

De ‘Olympische Spelen voor chipontwerpers’. Zo noemt de TU Delft de International Solid-State Circuits Conference (ISSCC), waarvoor het dit jaar vijftien papers en gastsprekers mag leveren.

Eén van de opvallendste bijdragen is die van Albert Theuwissen. Met zijn keynote speech werpt hij een blik op de toekomst van beeldsensoren. "De CMOS-beeldsensoren die in de huidige mobiele telefoontjes gebruikt worden, naderen de perfectie. Dit betekent echter niet dat verdere ontwikkelingen in het veld niet meer nodig zijn. Integendeel, nieuwe technologieën en nieuwe materialen openen nieuwe dimensies en nieuwe toepassingen die de klassieke beeldfunctionaliteit van de sensoren alleen maar aanvullen en verbeteren. Deze trend zal het landschap van de beeldsensor uiteindelijk omzetten van beeldvorming naar smart vision."

Precision amplifiers

Maar ook op het gebied van analoge elektronica gooit de TU Delft dit jaar hoge ogen. Van de twaalf papers over dit onderwerp zijn er zeven van Delftse makelij. Professor Kofi Makinwa: "Als een digitaal elektronisch apparaat moet communiceren met de echte wereld, heeft het altijd een analoge interface nodig. Een versterker is een voorbeeld van zo’n analoge schakeling. Een versterker pakt een klein signaal op en zet het vervolgens om in iets dat krachtig genoeg is om bijvoorbeeld boxen aan te sturen."

Eén van de Delftenaren die in dit onderwerp gespecialiseerd is, is Qinwen Fan. Zij doet al jaren onderzoek naar precision amplifiers. Dat zijn versterkers die in staat zijn om hele kleine signalen nauwkeurig te verwerken. Tijdens de ISSCC zal Fan vertellen hoe precision amplifiers zich de afgelopen decennia hebben ontwikkeld. Fan: "Ook zal ik enkele toepassingen toelichten, denk aan het meten van batterijstroom of het versterken van biomedische signalen – bijvoorbeeld van het hart. Tot slot schets ik, mede op basis van de vele Delftse publicaties die de laatste jaren zijn verschenen, de ontwikkelingstrends. Wat is geweest? En wat kunnen we verwachten?"

Wireless

Het team van Leo de Vreede werkt aan de nieuwe generatie draadloze telecommunicatie. Eén van de doelstellingen die daarbij nagejaagd wordt, is het omlaag krijgen van het energieverbruik. Want hoe hoger de frequentie, datasnelheid en dekkingsgraad van een (5G) netwerk, hoe meer energie er verbruikt wordt. Met Morteza Alavi – assistent professor Electronic Circuits and Architectures – wordt er gewerkt aan een revolutionair en digitaal zenderconcept dat dit energieverbruik drastisch omlaag kan brengen. Een mooi voorbeeld hiervan is de paper van Mohammad Reza Beikmirza. In zijn paper laat hij zien dat het, met deze geheel nieuwe aanpak, mogelijk is om met een enkele geïntegreerde schakeling aan de strenge 5G-eisen te kunnen voldoen. Zelfs in het geval van een aanzienlijk lager stroomverbruik. De Vreede: "Wat we óók merken, is dat er steeds meer behoefte is aan ontvangers die op een flexibele manier verschillende frequenties kunnen ontvangen zonder last te hebben van allerlei andere signalen die binnenkomen via de antenne." Masoud Babaie en Mohammad Ali hebben voor dit doel een verstembare ontvanger ontwikkeld die zelf alle rommel weg filtert, en daardoor niet langer externe filters nodig heeft om deze stoorsignalen af te vangen.

Qubits

En dan is er nog het werk van Fabio Sebastiano en Masoud Babaie die samen proberen te doorgronden hoe een kwantumcomputer het beste gebouwd en gebruikt kan worden. Om een kwantumcomputer goed te laten werken, moeten qubits gekoeld worden bij cryogene temperaturen, tot 4 graden boven nul. Op dit moment gebeurt het koelen van die qubits enkel nog op kamertemperatuur. Volgens Sebastiano en Babaie kan deze thermische kloof eenvoudig gedicht worden met een paar draden. Dit is goed te doen voor het kleine aantal qubits dat nu in gebruik is, maar onpraktisch voor de miljoenen qubits die nodig zijn voor de toekomstige quantumcomputer. Tijdens de vorige editie van de ISSCC liet Sebastiano zien dat een CMOS-geïntegreerd circuit qubits kan aansturen, zelfs bij -270 graden Celsius. ‘Maar,’ legt Sebastiano uit. "Het besturen van qubits is slechts het begin. Uiteindelijk wil je die qubits ook kunnen uitlezen. Tijdens deze editie van de ISSCC laten we onder meer zien dat ook de uitleescircuits kunnen functioneren bij cryogene temperaturen."