Huisstof bevat giftige chemicaliën van LCD’s (video)

Een internationaal team van milieutoxicologen slaat alarm over monomeren met vloeibare kristallen en de potentiële bedreiging die ze vormen voor mens en milieu. Deze chemicaliën zitten onder meer in smartphones, televisies, computerschermen en zonnepanelen. Het team onderzocht tientallen monsters met huishoudelijk stof. Bijna de helft bleek gifstoffen te bevatten.

Het onderzoek is gepubliceerd in Proceedings of the National Academy of Sciences.

"Deze chemicaliën zijn semi-vloeibaar en kunnen op elk moment in het milieu terechtkomen tijdens de productie en recycling, en ze verdampen tijdens het branden" zegt onderzoeksleider John Giesy van de Universiteit van Saskatchewan (USask). "Nu weten we ook dat deze chemicaliën door producten worden vrijgegeven alleen door ze te gebruiken."

Om te begrijpen hoe vaak deze monomeren in het milieu voorkomen, testten onderzoekers stof verzameld uit 7 gebouwen in China – een kantine, een studentenflat, een onderwijsgebouw, een hotel, een woning, een laboratorium en een reparatieshop voor elektronica. Bijna de helft van de 53 monsters testte positief voor de vloeibare kristalmonomeren.

Het onderzoeksteam heeft bovendien 362 veelgebruikte vloeibaar-kristalmonomeren uit 10 industrieën geanalyseerd en onderzocht op hun potentiële toxiciteit. 90% van de geteste monomeren had chemische eigenschappen. Ze hopen zich op in organismen, zijn bestand tegen degradatie in de omgeving of worden gemakkelijk over lange afstanden in de atmosfeer getransporteerd. Bijna een kwart van de geteste chemicaliën had alle 3 deze verontrustende eigenschappen.

Ook werd de toxiciteit getest van monomeren die worden aangetroffen in 6 veelgebruikte smartphonemodellen. De onderzoekers ontdekten dat deze allemaal potentieel gevaarlijk waren voor dieren en het milieu. Sommige remmen het vermogen van dieren om voedingsstoffen te verteren en verstoren de werking van de galblaas en schildklier – vergelijkbaar met dioxines en vlamvertragers.

Geen normen

"Er zijn momenteel geen normen voor het kwantificeren van deze chemicaliën, en geen wettelijke normen," zei Giesy. "We zijn op ‘ground zero’."

Al jaren worden enorme hoeveelheden e-afval – inclusief LCD-schermen – gedemonteerd, weggegooid en in het milieu gebracht. "Op dit moment zijn er geen metingen van deze monomeren in oppervlaktewateren. Onze volgende stappen zijn om het lot en het effect van deze chemicaliën in het milieu te begrijpen," zei Giesy.

LCD-panelen worden vrijwel uitsluitend geproduceerd in China, Japan en Zuid-Korea. Naar schatting werd hier vorig jaar 198 miljoen m2 LCD-scherm geproduceerd.