30 jan. 2019
2 minuten
Hoe weeg je een lopende kalkoen? Hoe leer je stoplichten slim samenwerken? Kun je voorspellen welke geometrische structuren je wel en niet kunt maken met de 3D-betonprinter? En ontwikkel een algoritme dat de latentie voorspelt van verbindingen op een chip. Wiskundigen uit binnen- en buitenland zetten deze week in Wageningen hun tanden in problemen uit de industrie.
Ze doen dat in het kader van de 21e aflevering van de werkweek Wiskunde en Industrie (WICC), dat dit jaar wordt gehouden bij het Wageningse Biometris. De wortels van het evenement liggen in Oxford in 1968, vertelt mede-organisator en hoogleraar wiskunde Jaap Molenaar in Wur-blad Resource . Om het stoffige imago van de mathematica op te krikken werd een evenement opgetuigd dat het nut van de wiskunde duidelijk maakt. "Samen met anderen heb ik het in 1998 naar Nederland gebracht. In 2009 was Wageningen voor de eerste keer gastheer. En nu, tien jaar later, dus weer."
De vraagstukken zijn aangedragen door partners uit de praktijk. Naast bovengenoemde uitdagingen zoekt KWRWater naar een numeriek model voor de sorptie van actieve koolstoffilters. Ook maritiem onderzoeksinstituut Marin zet de wiskundigen aan het werk.
Slimme stoplichten
Ingenieursbureau Sweco werkt aan slimme stoplichten die verder kijken dan hun meetlus lang is. Hun systeem SmartTraffic regelt de stoplichten op basis van het verkeer dat er aan komt, in plaats van verkeer dat er al is. Daartoe worden allerlei gegevens gebruikt van satellieten, verkeerslussen en mobiele signalen. Voor één stoplicht werkt het al. En dat levert een gemiddelde tijdwinst van 40% op ten opzichte van gewone stoplichten. Maar wat gebeurt er als je een netwerk van dit soort slimme stoplichten hebt? Hoe moet je die laten samenwerken om het totale verkeer ook minimaal 40% sneller te laten doorstromen? Een weekje wiskunde in Wageningen kan mogelijk een tipje van de sluier oplichten.
Kalkoenenkwestie
Hendrix Genetics is ‘s werelds grootste kalkoenenfokker. Het bedrijf bestudeert de loop van kalkoenen met meetplateaus die de krachten vastleggen die de kalkoenenpoten op de plaat uitoefenen. Aangezien kalkoenen 20 tot 25 kilo wegen en ze niet allemaal geduldig op een weegschaal blijven zitten, wil Hendrix het gewicht van de kalkoen graag kunnen afleiden uit de berg data die er al is. Aan de wiskundigen de taak om een algoritme te verzinnen.
Bron: Resource
Anderen lazen ook
