Nanoluchtbellen zijn superstabiel

Als stoffen die niet goed oplossen in water in contact komen met water vormen zich regelmatig nanobellen op de plek waar de twee elkaar raken. Nanobellen hebben een levensduur die vele malen langer is dan wat verwacht zou mogen worden. Het Mesa+ onderzoek toont aan dat nanobellen zelfs tegen de verhoging van de temperatuur tot nabij het kookpunt van water bestand zijn. Wanneer de contactlijn van gas en vloeistof door een nanobel loopt, blijft de bel omgeven door een laag van vloeistof die, wanneer ze van het oppervlak wordt verwijderd, een microdruppel vormt waarbinnen de nanobel blijft bestaan. Uiteindelijk verdampt de microdruppel, waarop de nanobel barst.

Prof. Detlef Lohse: "Onze bevindingen bevestigen de stelling dat het vastzetten van de contactlijn ‘pinning’ een cruciale rol speelt in de stabiliteit van nanobellen. Voor de eerste keer is hiermee de unieke rol van nanoscopische gasbellen in het kookproces aangetoond."

Startpunt

Het onderzoek van de vakgroep Vloeistoffysica vormt een startpunt voor het verder bestuderen van de invloed van nanoscopische vloeistoflagen op de beweging van de terugtrekkende driefasenlijn en voor het begrijpen van de faseovergangen die worden aangedreven door oppervlakte-nanobellen.

Het artikel ‘Surface Nanobubbles Nucleate Microdoplets‘ van Xuehua Zhang, Henri Lhuissier, Chao Sun en Detlef Lohse is gepubliceerd in Physical Review Letters, (apr.’14). Het onderzoek van de vakgroep Vloeistoffysica onder begeleiding van prof.dr. Detlef Lohse is toonaangevend in de wereld. De groep werkt nauw samen met de vakgroep Physics of Interfaces and Nanomaterials (PIN) van prof. dr. ir. Harold Zandvliet en publiceert regelmatig in grote wetenschappelijke tijdschriften als Nature en Science en Physical Review Letters.