8 feb. 2010
2 minuten
Het ontwikkelen van een multimediadocumenten is een complex en duur proces. Omdat er gebruik wordt gemaakt van verschillende typen media als beeld, tekst, video en audio passen documenten zich niet automatisch aan de specifieke omgeving waarin ze door de gebruiker worden afgespeeld zoals een smartphone of laptop.
Joost Geurts van het Centrum Wiskunde & Informatica (CWI) in Amsterdam deed onderzoek naar een model om de aanpassing van multimediadocumenten aan hun omgeving te automatiseren. Hij promoveerde aan de TU Eindhoven op zijn proefschrift: ‘A Document Engineering Model and Processing Framework for Multimedia Documents.’ Met het model dat hij in zijn proefschrift beschrijft kunnen multimediadocumenten veel kostefficiënter worden ontwikkeld en worden zij toegankelijk voor een breed publiek.
Aanpassen
"Tekst gebaseerde documenten kunnen automatisch aangepast worden aan bijvoorbeeld de grootte van de pagina doordat een tekstregel automatisch kan worden afgebroken en vervolgd op een nieuwe regel of bladzijde. Een vergelijkbaar automatisch mechanisme voor multimediadocumenten bestaat helaas niet", legt Geurts uit. Volgens Geurts is het daarom uiterst complex multimediadocumenten te ontwikkelen en ze geschikt te maken voor verschillende apparaten en gebruikers. Voor elke omgeving moet het document immers opnieuw worden aangepast. "De afweging of een foto en een tekst naast elkaar moeten staan, of dat ze misschien ook achter elkaar in de tijd kunnen worden geplaatst, kan eigenlijk alleen gemaakt worden door iemand die de semantische relatie tussen de tekst en foto begrijpt. Daarbij moet het er ook nog aantrekkelijk en overzichtelijk uitzien. Hiervoor is professionele designkennis nodig en die is duur."
Stylesheet
Om het gebruik en de toepassing van multimediadocumenten te vereenvoudigen heeft Geurts een deel van de professionele kennis hierover in een proces gebouwd. Het onderliggende model baseerde hij op een veel voorkomend model dat wordt gebruikt voor tekstdocumenten en dat expliciet de content scheidt van de opmaak. Vergelijkbaar met technologie die beschikbaar is voor tekst, gebruikt het model van Geurts een "stylesheet" om de designkennis expliciet opnieuw te gebruiken. Het voordeel hiervan is dat verschillende documenten dezelfde stylesheet kunnen gebruiken en dat bespaart productiekosten. De software-implementatie van het model genereert automatisch documenten in verschillende versies in onder meer SMIL, (Synchronized Multimedia Integration Language) en SVG (Scalable Vector Graphic). SMIL is een opmaaktaal voor multimediapresentaties die op het CWI is ontwikkeld en is gebaseerd op XML. SVG is geschreven in XML en te gebruiken in combinatie met CSS.
Uiterst efficiënt
Op dit moment worden multimediadocumenten in het dagelijks leven nauwelijks ingezet en alleen door de professionele markt ontwikkeld en toegepast zoals de advertising industrie en mobiele telefoonaanbieders die hun gebruikers diensten aanbieden om foto en tekst te synchroniseren. Geurts benadrukt dat multimediadocumenten uiterst effectief zijn in het overbrengen van boodschappen, maar dat de huidige technologie niet voorziet in mogelijkheden voor een brede toepassing. Met zijn onderzoek hoopt hij hier verandering in te brengen.
Anderen lazen ook
