Veel mensen zullen het al gehoord hebben – en nog veel meer mensen zullen haar kennen: Linda Bos neemt binnenkort afscheid van het FHI. Na 17 plezierige jaren voelt ze de behoefte om een meer sociaal maatschappelijke bijdrage te leveren zoals in het onderwijs of bij een goed doel.

“Ik weet nog niet wat, maar iets voor de mens of natuur om ons heen”, vertelt ze tijdens ons afscheidsinterview in het FHI-kantoor in Leusden. “Dat kan echt nog van alles zijn. Maar bijvoorbeeld niet in een ziekenhuis. Ik heb daar een dag met iemand meegelopen – en ik nam al die kankerpatiëntjes mee naar huis…”
Ze is ook niet van plan om haar gezin voor langere tijd te verlaten voor een buitenlands avontuur, noch om hun mee te slepen naar Verweggistan. “Ik heb twee dochters, 4 en 6 jaar oud, en die staan centraal. Ik kijk er ook naar uit om dichter bij huis te gaan werken, zodat ik mee kan doen met luizenpluizen, ze naar zwemles kan brengen, en dat soort dingen. Om een geschiedenis met hen op te bouwen nu ze wat groter zijn.”
Deltion College
Maar wat dan wel? “Daar sta ik nog helemaal open in. Het zoekproces is pas net begonnen. Ik werk nog bij FHI tot eind van het jaar en in januari ga ik rustig om me heen kijken, ik heb geen haast.” Desondanks heeft ze, naast de stagedag in het ziekenhuis, ook al op snuffelstage meegelopen met een docent van het Deltion College. “Dat vond ik heel erg leuk. Het is een MBO school met praktijkopleidingen en de dynamiek daar leek erg op die op een beurs. En dat spreekt mij natuurlijk aan. Ook qua sfeer. Ik had het gevoel dat ik daar wel op mijn plek zou kunnen zijn.”
‘Dynamiek’ en ‘sfeer’ zijn hier de cruciale begrippen. Daar heeft ze ook erg van genoten bij het FHI. “Ik heb vrijetijdskunde gestudeerd en had altijd gedacht dat ik concerten van Tina Turner zou gaan organiseren, of het WK Voetbal. Maar toen vond ik deze baan, dichtbij waar we toen woonden – en ben ik eigenlijk nooit meer losgekomen. Door de warme sfeer intern – het is hier af en toe net een voetbalkantine – maar ook door de contacten met onze leden, het bestuur, de exposanten en de media. Door de dynamiek van het beursritme. En doordat ik elke keer de mogelijkheid kreeg om te groeien. Ik heb nooit ergens om gevraagd, maar er werden me elke keer nieuwe mogelijkheden aangeboden. En zo ben ik van projectmanager beurzen en communicatie doorgegroeid naar adjunct directeur. Dat voelt voor mij als een enorm blijk van waardering, dat ze zien en waarderen wat ik doe.”

Corona-tijd
Kort voor de corona-tijd, begon het vuurtje wat minder hard te branden en vroeg Bos zich af hoe lang ze dit nog wilde blijven doen. “Toen kwam corona en wilde in de boel niet in de steek laten. Bovendien bracht dat ook wel weer nieuwe uitdagingen met zich mee, want we hebben toen wel serieus onderzocht wat de alternatieven voor een beurs zijn voor een organisatie als FHI. We hebben webinars geïntroduceerd, leggen meer de nadruk op interactie via onze sites en hebben onderzoek gedaan naar een online beurs, maar uiteindelijk kan toch niets fysieke ontmoetingen vervangen. Gelukkig kan dat nu weer. Voor de zomer heb ik intern aangekondigd dat WoTS 2022 mijn laatste beurs zou zijn. En gelukkig zijn we er heel goed uitgekomen. Er waren wel wat minder exposanten en bezoekers dan voorheen, maar het voelde als vanouds en het was een hele gave afsluiting. Helaas waren er wel 4 collega’s besmet met corona en had ik dit laatste beursfeest liever met iedereen willen vieren, maar anderzijds maakte het ons als team eigenlijk nog sterker, gingen we nog harder voor elkaar lopen. En dat is dan wel weer fantastisch.”
Bos krijgt twee opvolgers, omdat ‘beurzen’ en ‘online marketing’ toch eigenlijk wel twee vakgebieden zijn. FHI hoopt de beurzenvacature intern te kunnen vervullen, maar voor de online marketing staat een externe vacature uit. “Het is misschien wel goed als daar iemand komt die wat meer kennis heeft dan ik”, lacht Bos besmuikt. “Iemand die naar de grote lijnen kan kijken op het gebied van online communicatie, kijk heeft op online vindbaarheid, een social mediabeleid op kan stellen; dat soort dingen.
Of ze nog iets kwijt wil? “Ik wil iedereen ontzettend bedanken voor het warme en oprechte contact en de betrokkenheid. Het heeft voor mij altijd heel vertrouwd gevoeld in deze branche en dat waardeer ik enorm. Ook de verenigingsgedachte. Het FHI voelt als familie en ook de band met leveranciers, leden en exposanten voelt heel vertrouwd door de continue samenwerking. Ik hoop heel erg dat jullie dat ook inzien en waarderen.”
Hallo Linda, Dat is een hele stap die je maakt, dapper en wijs, om je hart te volgen en daarbij werk en het gezin alle aandacht te kunnen geven. Het is je zeker toevertrouwd! Ik denk met veel plezier terug aan de mooie jaren van samenwerking met jou en het FHI om van de tentoonstellingen IE, electronics&automation, etc. een succes te maken. En dat lukte steeds weer. Dank je wel voor je fijne samenwerking, en voor de toekomst wens ik je heel veel mooie jaren toe!