Emergence Delft, het nieuwste ‘Dream Team’ van de TU Delft, combineert kunst en wetenschap om complexe technologieën toegankelijk te maken voor iedereen. Op 25 juni presenteert het team Emergence Festival Rotterdam: een eendaags evenement dat de kruising van kunst, technologie en maatschappij verkent.

Emergence focust zich specifiek op complexe technologieën en benadert deze op een kunstzinnige manier. In het team zitten meer dan 30 studenten, voornamelijk van de TU Delft en de kunstacademie in Den Haag.
Met als thema Emerging from the Depths nodigt het festival je uit om verborgen technologieën te ervaren via interactieve installaties, livemuziek en een foodtruckplein.
Kunst als toegankelijk middel
Anouk Braakhuis: “We vinden het belangrijk dat iedereen over technologische vragen kan meepraten, niet alleen een select groepje specialisten. Want het gaat iedereen aan. Kunst is hiervoor een toegankelijker middel dan een wetenschappelijk artikel. Het biedt de kans om mensen complexe technologieën zelf te laten beleven, zodat ze deze beter begrijpen. Hierdoor kunnen ze beter geïnformeerde beslissingen nemen en actief deelnemen aan discussies over de toekomst ervan.”
Superpositie zelf ervaren
De kunstinstallatie Coexist is hier een recent voorbeeld van. Het verbeeldt de kwantumprincipes ‘superpositie’ en ‘the act of measurement’. Superpositie houdt in dat een deeltje (zoals een atoom of foton) zich in verschillende toestanden tegelijk kan bevinden. Pas als je het deeltje meet of waarneemt, wordt het ‘gedwongen’ om één toestand te kiezen. Hiermee wordt de superpositie opgeheven. Het meetmoment noemen we de ‘act of measurement’.
Deze principes zijn lastig uit te leggen, volgens Willemijn van den Berg, student Industrieel Ontwerpen en operatiemanager van Emergence. “Met Coexist gebruiken we licht om ze meer tastbaar te maken. In het midden van de installatie staat een witte lichtbron. Het witte licht, eigenlijk een combinatie van alle kleuren van het zichtbare spectrum, staat hierbij symbool voor superpositie. Om de lichtbron heen staan grote frames met polarisatiefilers van allerlei soorten en maten, waar de bezoekers wordt uitgenodigd om doorheen te kijken. Deze filters filteren één kleur uit het witte licht. Doordat ze draaien, laten ze steeds andere lichtgolven door en zie je dus steeds andere kleuren. Zo laten we mensen zowel superpositie als ‘the act of measurement’ zelf ervaren.”