Artificiële Intelligentie richt op het ontwikkelen en gebruiken van algoritmen en modellen voor de uitvoering van taken waarvoor intelligente systemen nodig zijn. Die slimme systemen kunnen geautomatiseerd beslissingen nemen, zelf leren op basis van data of zelf redeneren. De laatste jaren is de thematiek uitgebreid en moeten de algoritmes ook transparant en uit te leggen zijn (responsible AI). De nieuwe leerstoel richt zich op deze technische aspecten in samenwerking met andere disciplines, belanghebbenden of professionals.
De leerstoelhouder zal ook bijdragen aan de masteropleiding AI die momenteel in ontwikkeling is. Dit masterprogramma kent drie lijnen: algoritmes die leren van data (machine learning, deep learning), algoritmes die kunnen redeneren op basis van modellen en onzekerheid (Bayesian models, and model-based AI), en algemene en inzichtelijke (transparent) AI. Van Ditmarsch zal bijdragen aan de kwaliteit van masterthesissen binnen dit programma en het verbinden van het thesisonderzoek met het onderzoeksprogramma van de leerstoel.
Op basis van het onderzoek van de leerstoel zullen technologieën en systemen ontwikkeld worden voor verschillende complexe, ‘real world’ taken. Daarbij wordt de expertise van de AI-onderzoekers ingezet. Deze varieert van deep learning en reinforcement learning, toepassingen in cybersecurity en Bayesiaanse modellen tot aan responsible AI. De focus van de leerstoel bestrijkt dus het veld van modellering tot machinaal leren, van theorie tot toepassingsgerichte methodologieën.
Hans van Ditmarsch (1959) werkte van 1989 tot 1994 bij de Open Universiteit als cursusteamleider waarna hij overstapte naar de Rijksuniversiteit Groningen. Vanuit Groningen waren er nog regelmatig contacten met de OU. Zo rondde hij in 1995 de propedeuse Bedrijfskunde af bij de OU. Van 1996 tot 2000 werkte hij vanuit de Rijksuniversiteit Groningen samen met de OU in het project BOK (Brede Onderwijsinnovatie Kennistechnologie) en in 2009 schreef hij mee aan de OU-cursus Logica in Actie. In 2000 promoveerde hij aan de Rijksuniversiteit Groningen, waarna hij als universitair docent aan de slag ging in achtereenvolgens University of Otago (Nieuw Zeeland), University of Aberdeen (Schotland) en Universidad de Sevilla (Spanje).
Sinds 2012 is hij senior onderzoeker bij CNRS (Centre National de Recherche Scientifique) in Frankrijk, zeg maar de Franse NWO, waar hij gebaseerd is in Nancy bij het onderzoeksinstituut Loria en daarmee ook verbonden aan de Université de Lorraine.
Megaohmmeters op batterijen. Het aanbod werkplaatsuitrusting van TME omvat onder meer professionele apparaten van Fluke.…
De HCX oliepeilglazen van Elesa+Ganter bieden een geavanceerde oplossing voor industrieel onderhoud en productie. Deze…
Een kleinschalig en compact apparaat, Fuze, gebouwd door de Amerikaanse startup Zap Energy heeft plasma…
Al 15 jaar is het Festo Bionic Learning Network gefascineerd door vliegen. Het team heeft…
Kwantummechanische verschijnselen zoals radioactief verval, of algemener: ‘tunnelen’, vertonen intrigerende wiskundige patronen. Twee onderzoekers aan…
Een nieuwe ultragevoelige glasvezelsensor kan deeltjes met een diameter tot 50 nanometer detecteren. In de…