De opslagcapaciteit van harde schijven is in de laatste jaren explosief gegroeid. De snelheid waarmee data op een harde schijf kunnen worden geschreven groeit echter niet net zo hard mee. De voornaamste oorzaak is dat de huidige methoden om data weg te schrijven tegen fundamentele beperkingen aanlopen – het kan op deze manier niet sneller. Natuurkundige Sjors Schellekens werkte aan alternatieve methoden om data sneller te kunnen opslaan.
Sjors Schellekens promoveerde cum laude op twee nieuwe manieren om magnetische eigenschappen van een materiaal te manipuleren. Dit biedt mogelijkheden voor snellere en energiezuinigere harde schijven en computergeheugens, al was de belangrijkste reden voor het onderzoek fundamenteel begrip te krijgen van magnetisme op hele korte tijdschalen. Schellekens voerde zijn onderzoek uit in de groep Fysica van Nanostructuren aan de faculteit Technische Natuurkunde van de TU Eindhoven.
Racetrack-geheugen
In de ene methode gebruikte hij zeer snelle laserpulsen om de magnetische eigenschappen van een materiaal te veranderen. De andere methode draaide om het gebruiken van een elektrisch veld om de racende datastromen van een zogeheten ‘racetrack-geheugen’ te controleren. Bij dit type geheugen beweegt de data over hele dunne ‘tracks’ langs stilstaande lees- en schrijfkoppen. Het werk leverde een publicatie op in Nature Communications, waarvoor hij samenwerkte met Jeroen Franken, die onlangs ook promoveerde.
Sjors Schellekens (29) rondde in 2010 zijn studie Applied Physics cum laude af aan de TU/e. Zijn masterthesis, onder begeleiding van Bert Koopmans in de groep Fysica van Nanostructuren, werd beoordeeld als beste eindproject binnen de faculteit Technische Natuurkunde. Na zijn studie begon hij zijn promotieonderzoek in dezelfde groep, onder begeleiding van Bert Koopmans en Henk Swagten. Schellekens heeft intussen veertien publicaties op zijn naam staan, onder meer in prestigieuze tijdschriften als Nature Communications, Applied Physical Letters en Physical Review Letters.