Zelfcensuur

Ik ben niet zo van het plannen (ondervindt opmaak steevast bij elke editie van Elektro-Data), maar het zal best wel eens kunnen dat we ooit met het gezin, al dan niet met kleinkinderen (nu kijk ik wel een flink stuk vooruit) een road trip willen maken in een land ergens aan de andere kant van de grote plas. Vliegschaamte even geparkeerd, camperallergie dan hopelijk ontgroeid.

Met de groeiende waslijst aan incidenten om dat land in te kunnen komen (en als je geluk hebt gewoon wordt teruggestuurd), besef ik dat ik zelfs met een bescheiden podium als dit redactioneel op mijn hoede moet zijn met wat ik schrijf. Dat doet heel ongemakkelijk aan. Ronduit pijnlijk als het besef doordringt dat we op een hellend vlak zijn beland, dat alleen maar steiler wordt. En waar het steeds harder van afkukelen is.

Wat doe ik daar aan? Niets. Ik ben geen held.

Hoe ga ik daar mee om? Kop in het zand en energie besteden aan zaken die mij, en hopelijk ook de lezer, voldoening geven. Interessante artikelen maken. Bijvoorbeeld over het onder de knie krijgen van de integratie van AI in embedded systemen aan de hand van boter-kaas-en-eieren. Of over het optimaliseren van de belichting voor een visionmodule. Of over een Eindhovens bedrijf dat al jaren aan de weg timmert met het uitbesteden van productie in … China. Of mag dat ook al niet meer?

Richard Bezemer, hoofdredacteur Elektro-Data

Dit is het voorwoord van Elektro-Data 2 – 2025