
Of ik het geen bezwaar vond als in het kader van milieubesparing alle presentaties en bijbehorende persberichten alleen digitaal beschikbaar zouden worden gesteld? Ik moet bekennen dat ik om die vraag wel een beetje moest lachten, omdat ik een paar dagen daarvoor de E-tickets (ja ja, ook digitaal!) had ontvangen voor de vlucht naar München, waar de betreffende persbijeenkomst zou plaatsvinden. Heel efficiënt verder, want over twee dagen verspreid kreeg de fine-fleur van de Europese elektronicapers (een kleine 40 redacteuren, die vanuit Finland tot Spanje waren ingevlogen) de nieuwste plannen en producten van zeven bedrijven voorgeschoteld.
Maar dat vliegen steekt toch wel, niet alleen door de volstrekte scheve appels-en-peren-inschatting ten opzichte van het printen van wat berichtjes door het organiserende p.r.-bureau. Ik had nog wat besmuikt aangegeven dat voor mij, als oosterling dichtbij het door Lonely Planet verheerlijkte Arnhem wonend, de trein ook een goed alternatief zou zijn, maar dat bleek toch wat lastig te organiseren (en zou mij, gebiedt de eerlijkheid te zeggen, toch twee dagen extra hebben gekost).
Ook met betrekking tot de figuurlijke cloud, die van de opslag van data, is er heel wat te doen rond milieubelasting, met name door het energieverbruik. Niettegenstaande het lobbybeeld dat ieder datacenter is omzoomd door zonneparken en met de restwarmte talloze zwembaden worden verwarmd, is daar toch wel iets aan de hand waarbij door onnadenkend consumentengedrag in de vorm van een excessief gebruik en genereren van in heel veel gevallen volstrekt overbodige data net als bij het ongebreideld vliegen het milieu onevenredig groot wordt belast. Het kan als consument helemaal geen kwaad om stil te staan bij hoeveel data je, bewust of ongemerkt, zelf naar de cloud stuurt. Is het belangrijk dat al je e-mails van de afgelopen tien jaar ergens in een datacentrum blijven rondzoemen?
Moeten per se de duizenden foto’s die je achteloos gemaakt hebt, al dan niet in combinatie met al die whatsappberichten, tot het einde der tijden worden bewaard? Wist je dat het opslaan en bewaren van 100 Gbyte aan data (daar kom je met al je mails, filmpjes en foto’s steeds makkelijker in de buurt, zeker straks met 5G) overeenkomt met een carbon footprint van 0,2 ton CO2?. Dat lijkt weinig ten opzichte van de 12 ton (veel te veel!) die de gemiddelde Nederlander nu nog voor zijn rekening neemt, maar is ook bijna 10% van de hoeveelheid die we met z’n allen op de wereld per persoon per jaar mogen uitstoten om binnen de maximale opwarming van de aarde te blijven…
(Ik heb alleen mijn agenda in de cloud, maar beloof hierbij plechtig dat ik de volgende keer de trein naar München neem!)
Richard Bezemer, hoofdredacteur Elektro-Data
R.Bezemer@mybusinessmedia.nl