Vuilnisbelt

Ik heb het denk ik niet zelf verzonnen, maar echt ergens gelezen. Een vuilnisbeltarcheoloog in de Verenigde Staten was bij zijn ‘opgravingen’ de resten van een hamburger uit de jaren 50 of 60 tegengekomen. Niet alleen waren de overblijfselen nog herkenbaar als ‘burger’ maar de restanten waren zelfs nog eetbaar. Er staat mij iets van bij dat ik het zeker een jaar of twintig geleden heb gelezen.

Ik moest daar onmiddellijk aan denken nadat ik halverwege maart twee berichten tegenkwam over biodegradeerbare kunststoffen. Vooral door het bericht ‘Additives to biodegrade plastics don’t work’. Bij het bericht zit een foto van vier onderzoekers van de Michigan State University rond hun ‘opgraving’. Vandaar. Beide berichten bleken overigens over hetzelfde onderzoek te gaan. Alleen was het bericht met foto afkomstig van de universiteit zelf en het andere van de American Chemical Society – omdat het onderzoek nu eenmaal in hun vakblad Environmental Science & Technology is gepubliceerd.

De onderzoekers hebben drie jaar lang onderzocht of toevoegingen aan PE en PET iets doen bij de afbraak van die materialen. Ze hebben drie opties onderzocht: composteren, dumpen en begraven. Het verschil tussen de laatste twee is mij niet meteen duidelijk. Met dumpen bedoelen zij in elk geval begraven in een ‘landfill’ ofwel vuilnisbelt zodat er geen zuurstof bij kan. ‘Begraven’ is dan zeker gewoon ‘zand er over’.

Hoe dan ook. Het heeft allemaal geen zin. De additieven doen helemaal niks. Het effect had moeten zijn dat de ‘plastic zakjes’ en de ‘plastic flessen’ sneller worden afgebroken tot zulke kleine stukjes dat ze sneller door micro-organismen zouden kunnen worden verorberd. Maar niks dus van dit alles.

Volgens het bericht is dat ook niet zo gek. Want uit de resultaten van het Tucson Garbage Project dat begon in 1973 – dáar is waarschijnlijk mijn hamburger – zit zelfs na jaren op/in de vuilnisbelt/landfill nog vlees op kippenbotten, is gras nog steeds groen en zijn worteltjes nog steeds oranje. En als dat nu al voor organisch materiaal geldt…

Het onderzoek is overigens verricht op verzoek van ‘package-user companies ‘, die wilden weten of dat additieven-verhaal dat hen wordt ‘verkocht’ wel werkt. Kan dat verkooppraatje in elk geval ook op de vuilnisbelt.

Robin Zander

r.zander@mybusinessmedia.nl