Het schijnt dat er een braindrain vanuit Nederland begint te ontstaan. Althans dat concludeerde een verslaggever van onze wakkere ochtendkrant –na een bezoek aan een emigratiebeurs– op basis van het hoge gehalte aan jonge mensen met een buggy dat hij daar zag. Als vader van vier kinderen kan ik mij wel iets voorstellen bij die associatie van het hebben van kinderen en een bovengemiddelde herseninhoud en ik geloof ook wel dat er mensen zijn die het hier steeds minder naar hun zin hebben.
Ook ik maak wel eens het gedachte-experiment waar ik dan heen zou willen gaan. Door te filteren op parameters als klimaat, politiek regime en nabijheid van andere Nederlanders blijft er niet al te veel over. Japan eindigt steevast bovenaan mijn verlanglijstje. Bij Japan denk ik in de eerste plaats aan het eiland Okinawa, dat bekend staat om de vele stokoude inwoners. Die hoge leeftijd zouden ze te danken hebben aan een gezond dieet van kleine porties vis en groente, veel beweging, tot op hoge leeftijd in je groentetuin rondscharrelen en een sterk sociaal netwerk. Deze levensstijl staat bekend onder de naam ‘ikigai’ en heeft alles te maken met plezier in het leven dankzij een doel.
Nu zitten die eilandbewoners natuurlijk niet te wachten op een best wel ikigaaise Nederlander (ik heb ook een groentetuin), maar het bericht van Toyota dat ze aan de voet van de berg Fuji een prototype van de stad van de toekomst gaan bouwen, heeft Japan voor mij weer een stukje dichterbijgebracht. De ‘Woven City’, zoals op de CES in La Vegas bekend werd gemaakt, is bedoeld als een levend laboratorium en zal als fulltime thuis dienen voor onder meer onderzoekers en wetenschappers die zich gaan bezighouden met de ontwikkeling en het testen van autonomie, robotica, persoonlijke mobiliteit, smart homes en AI in een realistische leefomgeving.
Akio Toyoda, president van Toyota, ‘heet iedereen welkom die de manier waarop we leven willen verbeteren, om te profiteren van dit unieke ecosysteem en ons te vergezellen in onze zoektocht naar een betere manier van leven en mobiliteit voor iedereen’.
Hierbij meld ik mij aan, niet in de laatste plaats vanwege de duurzame gebouwen, waarin door robots geproduceerd traditioneel Japans houtsnijwerk is verwerkt. Wat mij dan weer wel tegenstaat is dat de woningen worden uitgerust met de nieuwste technologieën voor menselijke ondersteuning zoals huisrobots die bewoners assisteren bij het dagelijkse leven en sensoren die met kunstmatige intelligentie de gezondheidstoestand van bewoners checken. Staat dat niet haaks op die gezonde, sociale Japanse levensstijl? Graag dus wel een beetje meer ‘ikigai’!
hoofdredacteur Elektrodata