7 jun. 2012
2 minuten
Vorige maand bezocht ik in München de Automatica beurs. Ik was er nog niet eerder geweest en ik was aangenaam verrast. De beurs presenteert zich als, zoals ze dat in Duitsland zo mooi formuleren, ‘Leitmesse’ voor de roboticabranche en dat was te zien. Alle belangrijke spelers waren present, waarbij enkele spelers zichzelf zo belangrijk vonden dat ze standruimte ter grootte van een voetbalveld hadden afgehuurd.
Na twee van de vijf hallen was ik op slag robotfan en voelde een sterke neiging opkomen om direct na thuiskomst een robotstofzuiger en een robotgrasmaaier aan te schaffen. Maar toen ik in de hal 3 werd aangesproken door een paar lieftallige zorgrobots, wist ik dat ik in elk geval daarvoor ging sparen. Stel je voor, je bent op leeftijd en bedlegerig en je hoeft maar wat te fluisteren of zo’n humanoïde komt stante pede aanrijden om met één robothand je bed op te schudden, met de andere robothand stiekem een glas whisky voor je inschenkend en onderwijl met zwoele stem de laatste Grunberg voorlezend. Zo liep ik al fantaserend door de hallen van de Automatica en vergaapte me aan stoere robots die 1300 kilo tilden alsof het een pakje boter was en aan vernuftige robotgrijpers, zoals de zachtaardige Exohand van Festo.
Het werd mij daar in München duidelijk dat de robot volwassen aan het worden is en dat door het gebruik van robots in de industrie de productie efficiënter kan verlopen, en kostengunstiger. Opvallend daarbij is dat mens en robot steeds meer op elkaar gaan lijken en steeds beter met elkaar samenwerken.
Ook op het gebied van veiligheid en met name bij de veiligheidsbesturingen, gebeurt het nodige. Een staaltje daarvan was te zien op de stand van het Oostenrijkse bedrijf Keba dat een multi-robotbesturing ontwikkelde, Kemotion, waarmee meer robots in één ruimte zo bestuurd worden dat ze elkaar niet in de weg kunnen ‘lopen’. En dat alles bleek behoorlijk soepel te gaan. Kortom, de Automatica was voor mij een openbaring en tegelijk een blik in de toekomst, die dichterbij lijkt te zijn dan ik daarvoor voor mogelijk had gehouden. Een uitgebreid verslag van deze Automatica kunt u lezen in de eerstvolgende editie van Constructeur.
Leo de Ridder