19 mrt. 2014
1 minuut
Groot nieuws is het hier nog niet geweest, maar de eerste 3D composietprinter is inmiddels een feit – de Mark One van MarkForged. Dat ‘eerste’ neem ik graag aan van bedenker Greg Mark, die me wist te vertellen dat de printer 5000 dollar moet gaan kosten. En het is inderdaad ‘gaan kosten’ want de eerste exemplaren worden pas in de tweede helft van dit jaar uitgeleverd. Intekenen kan wel al op markforged.com. Greg mocht eind januari zijn printer presenteren aan het grote publiek op SolidWorks World in San Diego. Hij weet zich grappig genoeg gesteund door dezelfde investeerder die ook SolidWorks ‘in den beginne’ van de noodzakelijke financiële steun heeft voorzien.
Wat ik zelf altijd verrassend vind aan het evenement – dat primair voor gebruikers van SolidWorks 3D CAD-software is bedoeld – is dat het elk jaar weer weet te verbazen. Natuurlijk gaat het ook over de software en welke kant het daarmee opgaat. Maar elk jaar weet de organisatie het publiek, en dit jaar waren dat zo’n 5000 man, te verrassen. Dit jaar lukte dat niet alleen met de Mark One. Maar ook met spreker Hugh Herr, die het publiek aardig op het verkeerde been wist te zetten. Typ zijn naam zeker even in op YouTube.
Maar terug naar de Mark One. Of meer naar de ontwikkeling die het 3D printen of additive manufacturing doormaakt. Zeker ook met de Freeformer van Arburg die standaard granulaat verwerkt. Zeker aan de materiaalkant begint het daarmee steeds meer op ‘normale’ productie te lijken. Niks ‘rapid prototyping’, nee, gewoon productie van functionele componenten. Op een manier en in een richting die al jarenlang de toekomst wordt genoemd – die van de individuele productie, ‘mass customization’. 3D printen lijkt daarvoor bij uitstek dé productietechniek. Ook voor Industrie 4.0.
Maar ook op andere terreinen is 3D printen al een serieus alternatief. Onlangs was ik op bezoek bij een producent die onder andere in opdracht tubes met crème afvult. De bijbehorende applicator was van gespuitgiet product inmiddels een 3D geprint onderdeel geworden. En dan heb je toch echt niet over enkelstuks. Het omslagpunt voor elke product ligt ongetwijfeld ergens anders, maar het geeft wel te denken. Welke impact zal dit hebben op het traditioneel spuitgietbedrijf in laten we zeggen de komende 5 tot 10 jaar?
Robin Zander