Natuurlijk naar de WoTS, maar vergeet Ed niet

De column bij de beurs der beurzen is al jaren een soort van ritueel, bijna ‘appeltje copy’ met die van van twee jaar terug, dat het allemaal zo leuk & mooi is, dat er veel te zien is, dat je er echt heen moet gaan, en zo meer en zo verder. Ook dit jaar is dat het geval, maar ik ga hier deze keer niets over de WoTS schrijven: lees onze vaktijdschriften en deze website maar en trek je plan.

Die misschien wat recalcitrante houding is ingegeven door een prachtige foto van Ed van der Elsken in de NRC van 1 september, waar een bedachtzame Simon Carmiggelt-achtige man mij ietwat verstoord aankijkt. Het is een medewerker van het Philips Natlab, die net als veel van zijn collega’s begin jaren tachtig is geportretteerd door deze fotograaf van de zelfkant, die beroemd is geworden door zijn ‘hit & run’ straatfotografie.

Prachtig zijn de foto’s en hulde aan de inspanningen van voormalig NRC-fotograaf Vincent Mentzel, die als gastconservator bij het Museum Boerhaave in Leiden een ongetwijfeld prachtige tentoonstelling van de afdrukken heeft ingericht, die nog tot 4 januari is te bezoeken. En er daarbij ook nog eens in geslaagd is duizenden negatieven uit de vuilnisbak van het NatLab te redden; materiaal dat jarenlang uit vrees voor patentschendingen ver weg in de archieven van Philips was weggestopt, maar nu bij het Nederlands Fotomuseum in Rotterdam in klimatologisch beheerde depots is opgeslagen.

De foto’s maken mij weemoedig, doen herinneren aan een lang vervlogen tijd, veel langer geleden dan de amper dertig jaar die er sinds het maken van de foto’s zijn verstreken. Doen mij ook met een diep respect buigen voor deze onderzoekers: vaders, ooms, neven en misschien wel grootvaders van de engineers die straks de WoTS bezoeken. Engineers waarvan misschien wel meer dan de helft werkt bij bedrijven die ooit uit Philips, uit dat NatLab zijn voortgekomen; die zeker allemaal gebruik maken van technologie die daar uitgedacht is.

Het onderkennen van die roots maakt nederig en doet verlangen naar dat nabije verleden. Heeft deze vlucht misschien ook te maken met wat de conrectrix op de eerst ouderavond van mijn lieve brugpieperdochters aanhaalde, dat we deze zomer heel wat zekerheden zijn verloren? Ik weet het niet; alles lijkt in een ander perspectief te staan. Ik ga natuurlijk naar de WoTS, maar ik wil naar Leiden. Komen jullie ook?

Richard Bezemer

 r.bezemer@mybusinessmedia.nl