18 feb. 2020
2 minuten
Beroepshalve kom ik wel eens in de VS. Als ik daar naartoe ga, is dat meestal op uitnodiging van een grote ‘3DCAD’-speler. Ik zet dat 3DCAD tussen aanhalingstekens, want dat hebben ze allemaal wel onder de knie. De focus verschuift nu van ontwerpsoftware naar de benodigde programmatuur om tot een echt product te komen. Want alle digitalisering ten spijt, daar gaat het in negen van de tien gevallen nog steeds om. Want zoals de baas van Festo bij een andere gelegenheid zei: “Aan een virtueel koppel, heb je uiteindelijk niet zo veel.” Daar valt geen speld tussen te krijgen.
De VS dus. Ik hink dan altijd op twee gedachten. Niet om cynisch te doen. Maar behalve dat het nog steeds het land van de onbegrensde mogelijkheden lijkt, lijken de mogelijkheden wel steeds minder voor iedereen te gelden. Dat is overigens geen verwijt aan de VS, want voor dat fenomeen hoef je Nederland niet uit. ‘Inclusiviteit’ lijkt een exclusief begrip te worden voor de ‘happy few’. Maar misschien ben ik te pessimistisch.
Want nu zie ik op 3DExperienceWorld in Nashville – de opvolger van het jaarlijkse SolidWorksWorld-gebruikerscongres – gelukkig ook weer de andere kant. Misschien van de VS, maar in elk geval van mensen die zich daar niet bij neerleggen of er niet eens bij stilstaan: Magic Wheelchair. De non-profit club, kijk vooral op www.magicwheelchair.org, bouwt met behulp van een wereldwijd netwerk van vrijwilligers rolstoelen van kinderen om. Bijvoorbeeld tot voertuigen uit het Marvel- of Star Wars-universum.
Dat doen ze omdat ‘erbij horen’ voor kinderen met een handicap misschien nog net even belangrijker is. En erbij horen dat doen ze. Dat het een flinke ‘boost’ voor hun zelfvertrouwen oplevert, werd me niet alleen verteld door Christine Getman. Zij is nauw bij het initiatief betrokken en laat zich zelf niet belemmeren door de rolstoel, waar ze vanwege haar spierdystrofie in zit. Maar ook door Luke Daley, die van negen tot vijf bij Siemens in Engeland werkt en van vijf tot negen samen met zijn vrouw voor Magic Wheelchair, zoals hij lachend vertelde. Zijn vrouw stond erbij trouwens.
Een van de onthullingen op het event was een voertuig, de R3-J voor de kenners, waar de Mandalorian uit Star Wars op rondscheurt. Luke – die naam, die naam – had daar ook flink wat uren in zitten. De R3-J was bestemd voor Jakob en de jongen kreeg in Nashville zijn nieuwe voertuig overhandigd. Eerst een beetje beduusd door alle aandacht, maar vol zelfvertrouwen toen hij als Mandalorian door de hal scheurde, achtervolgd door de makers. Magic Wheelchair – voor mij na een paar uur al het hoogtepunt van het event. Moeten we in Nederland ook doen. Wie begint?
Robin Zander
r.zander@mybusinessmedia.nl