1 apr. 2013
1 minuut
Zou het nu ‘Habemus Mocon’ of ‘Habemus Moconum’ zijn? Er zijn zo van die momenten dat je toch moet toegeven dat je net niet goed genoeg hebt opgelet bij de lessen Latijn. Bovendien, wat is het geslacht van Mocon? Ik geloof dat ik hier suggereer dat het onzijdig is, maar zeker weten doe ik het niet. Maar ja, er was in die dagen – die van de oude Romeinen én die van mijn lessen – ook nog geen Mocon.
Dat ik me dit afvraag heeft te maken met een reünie van mijn oude VWO-jaargang. Nu een jaar of dertig na het eindexamen hebben we bedacht om nog maar eens bij elkaar te komen. En dan mogen docenten ook wel op je feestje komen. Vandaar dat Latijn. Het was nogal een toer om al die namen weer goed naar boven te halen. Maar we hebben het toch voor elkaar gekregen. Na al die jaren hadden de meesten onder ons nog wel contact met een of meer klasgenoten en zo kom je, samen met LinkedIn, een heel end.
En dat laatste geeft je dan de mogelijkheid om eens te kijken wie allemaal in de technische hoek is beland. Dat zijn er gelukkig dan toch wel wat – civiel, werktuigbouw, procestechniek, chemische technologie, informatica en zo nog het nodige aan aanverwante opleidingen. Toch geldt ook voor mijn klasgenoten dat het merendeel andere richtingen is opgegaan. Maar dat is vast niet wat ze bedoelen met de ‘Lost Generation’ als het over de jeugd van begin jaren tachtig gaat. Nu zijn er ook nog met managementachtige banen. Dat zou je tegenwoordig helemaal de verloren generatie kunnen noemen, maar daarvan zijn er ook ondernemer gebleken die dan via dat pad weer in de techniek zijn beland. Eerlijk is eerlijk.
Het maakt mij dan wel weer nieuwsgierig wat hun kinderen zijn of willen gaan doen. Onze dochter heeft nog aan Industrieel Ontwerpen gedacht. Maar helaas, het is bij denken gebleven, ondanks haar profiel Natuur en Techniek. Ze kan trouwens wel zelf haar fietsbanden plakken en een laminaatvloer leggen. Daar zit voor haar dan weer geen letter Latijn bij.
Robin Zander