26 aug. 2014
1 minuut
De wereld is van kunststof. Althans – voor iedereen die 24 en 25 september Kunststoffen 2014 in Veldhoven bezoekt. Nu moet je dat in de nodige kringen niet te hard roepen. De kans dat de verwijten over kunststof zwerfafval je dan om de oren vliegen lijkt mij behoorlijk. Of je krijgt een foto voorgeschoteld van een vogelkarkas met kleurige restanten kunststof op de vermoedelijk plaats van de maag van tragisch overleden diertje. Nu ligt dat allemaal aan de mens zelf, maar dat schijnt geen argument te zijn. En snel teken je de petitie tegen zwerfafval met het aangereikte BIC-je. Dat zal ze leren.
Met zo’n petitie zie ik ze nog niet aan de deur komen als het om metalen gaat. Volgens mij komt dat vooral omdat metalen slecht drijven. Behalve in de vorm van een boot uiteraard. Maar zelfs als het daarmee misgaat, verdwijnt het materiaal vaak uit het zicht. En dan is er van een probleem geen sprake meer. Dachten ze ook van een in 1965 gezonken vrachtschip dat voor de kust van Vlissingen nu net deze zomer olie ging lekken. Ik meen uit een hydraulisch leiding die het na bijna een halve eeuw onder water welletjes vond. Maar goed dat de relatie olie – kunststof niet voor iedereen duidelijk is. Krijg je dat er ook nog bij.
Nu heeft dit wel een hoog welles-nietes zandbakgehalte. De oplossing van het probleem vraagt gewoon wil. En geld. En technologie. Om verschillende redenen ben ik een beetje op het ‘Cradle-to-Cradle’-spoor terecht gekomen en ik ben zoals gewoonlijk niet de enige. In plaats van ‘van de wieg tot graf’ wordt het ‘van de ene naar de andere wieg’. Niet na gebruik linea recta naar de vuilstort of vuilverbranding of hergebruik in een derderangs toepassing, maar hoogwaardig hergebruik van materialen. Dat geldt niet alleen voor kunststof producten, maar ook voor de machines die de producten maken. Of de branche daar al actief mee bezig is zou ik niet weten. Als u er mee bezig bent hoop ik dat u het mij laat weten. Spreken we af in Veldhoven.
Robin Zander