18 jun. 2015
2 minuten
Ik ben vast niet de enige die simulaties toch vooral associeert met het technisch domein. Die gedachte leek ook half april op de Simulia Community Conference in Berlijn nog heel erg op de waarheid. De onderwerpen begreep ik – de inhoud van de presentaties al snel niet meer. Duidelijk voor de kenner. Maar het gaat mij om de blik in de toekomst die je wordt gegund. En dat was er nog al een. Dat Airbus streeft naar – in mijn woorden – het compleet digitaal ontwikkelen , beproeven en luchtwaardig laten bevinden van een nieuw vliegtuigontwerp. Daar zijn ze nog niet, maar dat het gaat lukken werd wel duidelijk.
Nog indrukwekkender vond ik de resultaten die het Living Heart Project in maar een paar jaar heeft weten te boeken. Het begon als een gedachtenexperiment in 2013: Is het mogelijk een waarheidsgetrouw digitaal model van het menselijk hart te ontwerpen? Met als doel het te gebruiken voor medische doeleinden als het bestuderen van het effect van medicijnen en de effecten van bijvoorbeeld pacemakers en stents.
Al heel snel wist Steve Levine, chief strategy officer bij Simulia, een team van ingenieurs, cardiologen, onderzoekers en mensen uit de medische industrie bijeen te brengen, die in 2014 al een waarheidsgetrouw model van hart te presenteren – mechanisch en elektrisch, met vier kamers en kleppen en inmiddels uiteraard ook met de bloeddoorstroming, spierwerking en noem maar op. Via een interface kan het ‘gezonde hart’ nu ook ziek worden gemaakt door de vorm en de eigenschappen van het weefsel te veranderen. De medische wereld kan zo het effect van allerhande ingrepen evalueren op een manier die voorheen niet mogelijk was. Want sinds 29 mei is het model ook te koop.
Dat het allemaal ‘net echt’ is, blijkt ook wel uit de onderzoeksovereenkomst die dit jaar werd gesloten met de Amerikaanse Food And Drug Administration. Het doel is nu eerst om gevalideerde procedures te ontwikkelingen voor het inbrengen en plaatsen van pacemaker leads en het evalueren van het effect op het menselijk hart.
In Berlijn had ik de kans om even kort met Steve Levine te spreken. Voor het projectteam was het net zo’n verrassing om nu al in dit stadium te zitten, vertelde hij. Maar ook dat het de gezamenlijke prestatie was van een onwaarschijnlijke groep mensen. Al die disciplines die in het ‘gewone leven’ misschien wel nooit bij elkaar aan tafel zouden zitten. Laat staan aan een project als dit zouden werken.
En wat Steve Levine nog meer zei? Dat hij alle moeite gaat doen om u daar persoonlijk meer over te vertellen op de komende Constructeursdag op 10 november. Ik vind dat nogal vet – ook dat hart.
Robin Zander