5 apr. 2022
2 minuten
In de huidige dynamiek van oorlogsgekletter, pandemieën en schaarstes-aan-van-alles-en-nog-wat is het bijna een gotspe om een column te schrijven die amper twee weken na schrijven pas onder de ogen van de lezer komt. Drukken en bezorgen (met de uit hun dak gaande brandstof- en papierprijzen steeds kostbaar wordende diensten) kosten nu eenmaal ook tijd…
Maar goed, laat ik het er toch maar op wagen. Ik las in een beschrijving op de website van de leverancier van een product dat in deze Elektro-Data wordt uitgelicht het volgende: ‘Vanwege wereldwijde batterijtekorten wordt de ii910 Precision Acoustic Imager geleverd met 1 (één) oplaadbare batterij Uw tweede batterij volgt later. Onze excuses voor het ongemak.’
Nu is het al heel wat dat een dergelijk apparaat überhaupt nog wordt uitgeleverd als ik het EBV-maandoverzicht van maart 2022 van de lead times en prijzen van componenten analyseer. Of het nu analoog, discreet, opto, geheugen, logica of MCU’s & DSP’s betreft: alles wordt (fors) duurder en lead times van 52 weken of meer zijn eerder regel dan uitzondering.
En die schaarste kan nog wel eens langer aanhouden dan we met z’n allen een beetje ‘wishful thinking’ hebben aangenomen. Ik lees her en der al 2023. Qualcomm-CEO Cristian Amon houdt het er vooralsnog op dat ‘de situatie in de tweede helft van het jaar zal verbeteren’. Dit zei hij op 1 maart 2022, in een keynote speech tijdens het Mobile World Congress in Barcelona. Drie maanden eerder zei de topman nog dat hij verwachtte dat het tekort in de loop van 2022 zou verdwijnen. Dus ook hier wat schuivende panelen.
Amon meldde ook dat hij gelooft dat het wereldwijde chiptekort ook zou hebben plaatsgevonden als de Covid- 19-pandemie nooit had toegeslagen. Hij zei dat de industrie al afstevende op een aanbodtekort, veroorzaakt door de sterk toegenomen vraag naar consumentenelektronica, auto-onderdelen en ‘vele andere dingen waarvan je niet zou beseffen dat er halfgeleiders in zitten’. Zijn oplossing: investeren in veel grotere capaciteit voor fabrikanten van halfgeleiders, aangezien de vraag in alle sectoren blijft toenemen.
Hartstikke mooi allemaal, en met de chips act hier en de chips act daar zullen er over tig jaar heel wat IC-fab’s uit de grond worden gestampt. Maar daar hebben we voor nu niets aan. Het zou mooi zijn als chipsfabrikanten zelf de guts hebben om te zeggen dat ze alleen nog maar chips produceren voor bepaalde sectoren, en bijvoorbeeld een sector als de wapenindustrie links laten liggen. Of is dat ‘wishful thinking’ van mijn kant?
Richard Bezemer , hoofdredacteur Elektro-Data