4 dec. 2017
2 minuten
In de wandelgangen van ons kantoor hoorde ik dat de mens die ouder zal worden dan 150 jaar, nu al geboren is. Geen idee of dat echt waar is. Ik weet ook niet wat dit voor mij betekent, nu ik al halverwege de veertig ben. “Maar waarom zou je zo lang willen leven?”, vroeg een collega. Het antwoord daarop werd me duidelijk tijdens het ‘gala van de wetenschap’ op dinsdag 28 november in Amsterdam, georganiseerd door NewScientist.
Vol bewondering heb ik een avond lang geluisterd naar lezingen over de meest uiteenlopende zaken. Over de onmetelijke ruimte, over het te veel aan CO2 dat we samen uitstoten tot aan een lezing over korreltjes van keramiek in je botten. Op zo’n avond wordt het me maar weer eens duidelijk hoeveel ik niet weet. Je voelt je daardoor klein (laten we zeggen zoals een neutronenster in de ruimte die blijkbaar ‘slechts’ een doorsnede heeft zo groot als Amsterdam) en tegelijkertijd voel je je weer wat groter als onderdeel van een collectief. Dat laatste omdat iedereen in de zaal (zo’n 800 man) met dezelfde gretigheid alle informatie tot zich neemt. Dat doet me dan weer denken aan de verstrengeling van qubits waarover onderzoekers van het Delftse Qutech hebben gesproken. Fascinerend en tegelijkertijd volledig counter-intuïtief.
Maar als ik moet kiezen, dan zet ik mijn geld in op prof. dr. Habibovic van de universiteit van Maastricht. Zij vertelde over haar onderzoek om het lichaam een handje te helpen bij het herstellen van beschadigd botweefsel. Regeneratieve geneeskunde. Inderdaad, het principe van de teruggroeiende staart van de salamander. Misschien net iets minder fancy dan dat, maar zeer zeker een ontwikkeling om in de gaten te houden. Er wordt namelijk gebruik gemaakt van keramiekkorrels waardoor het lichaam daarna zelf botweefsel aanmaakt. De kracht zit ‘m blijkbaar in zijn eenvoud.
Kortom, een aanrader voor het volgende jaar. De datum is al bekend: 27 november 2018 . Zet maar op tijd in je agenda want dit jaar was het gala al vroegtijdig uitverkocht. Dat krijg je met publiekstrekkers zoals André Kuipers en Robbert Dijkgraaf.
In mijn enthousiasme ben ik daarna naar huis gegaan met twee boeken. ‘De quantumcomputer ‘, geschreven door de redacteur van NewScientist George van Hal en een verzamelwerk met interviews van 21 Nederlandse en Vlaamse topwetenschappers. Mooi voor tijdens de kerstdagen. Maar waarschijnlijk gaat het me daardoor alleen maar nog meer duizelen. Dus van mij mag mevrouw Habibovic daarom opschieten met haar onderzoek dat misschien wel leidt tot herstel van mijn ouder wordende lichaam. Want er zijn nog steeds te veel leuke dingen om te leren maar heb ik (vooralsnog) te weinig tijd.
Kees de Waal
Hoofdredacteur Elektronica