
Friet – of frites – valley. Ik had er werkelijk nog nooit van gehoord. Maar volgens André Verkleij bevond ik mij wel zo’n beetje in het hart. In Woerden. In het nagelnieuwe pand van BluePrint Automation dat machines voor de verpakkingswereld maakt. Ik was er trouwens omdat de persconferentie van verpakkingsbeurs Interpack bij het bedrijf werd gehouden.
Zoals het er nu naar uitziet zal het nieuwe pand rap te klein zijn. André – hij is algemeen directeur – vertelde dat ze voor de nieuwbouw aan een paar groeicurves hadden gedacht. Eentje van 5 procent, eentje van 10 en eentje van 15. Die laatste kan ook 20 geweest zijn. In elk geval – kloppen deden ze allemaal niet. Beetje te laag ingeschat. Grote kans dat over een paar jaar de riante parkeerplaats voor het personeel – pakweg net zo groot als het hele huidige complex – er aan moet geloven.
Friet is zo’n beetje de reden dat het hele bedrijf bestaat. Tegen wil en dank. De in 2012 overleden oprichter Bob Prakken – toevallig, die initialen – bedacht in 1980 dat zakken friet in dozen leggen nou echt iets was om te automatiseren. Bob ontwierp een machine, maar zijn baas zag het niet, die zat in Woerden – friet valley dus – in de frituurovens. Een ander zag het wel maar die had geen zin om dat ding te bouwen.
En zo werd Bob machinebouwer. Van ‘case packers’ want zo heten die dingen. Ze maken ze nog steeds. Moderner uiteraard. En je kan natuurlijk meer in een doos leggen dan alleen zakken friet. Bij Haribo – u weet wel , van die gummiberen die in elk zichzelf respecterend Duits hotel op je kussen liggen – is BluePrint Automation bijvoorbeeld zo’n beetje hofleverancier. Voor alle productievestigingen wereldwijd.
Wat ik nog het mooiste vind is dat geen enkele ontwikkeling aan het bedrijf voorbij lijkt te gaan. ‘Vison guided robotics’? Check. Modulair ontwerpen? Check. 3D printen? Check. ‘Products as a Service’?. Een bescheiden vinkje. Via de overname van Racupack in 2013. Die kunnen weer alles met dozen vouwen en dat is handig als je ‘Think into the box’ als ‘core business’ hebt.
Een mooie ontwikkeling liet André ook nog zien. Een installatie die zakken diepvriesfriet in trilling brengt. Het resultaat: loze ruimte verdwijnt, er passen meer zakken in een doos en meer dozen in een vrachtwagen. Het was wel uitkijken geweest met de eigenfrequentie van de friet. Ik moet er niet aan denken.
Robin Zander