6 nov. 2013
2 minuten
Ironisch, om een tijdschrift te maken dat gaat over producten, dat werkt met fabrikanten, dat lezers informeert die allemaal te maken hebben met technologische innovaties die je niet alleen voor ‘goede’ zaken kunt inzetten, maar ook voor ‘slechte’. Elektro-Data gaat altijd over het goede: sneller produceren, energiezuiniger werken, betrouwbaarder communiceren, slimmer meten, noem maar op. Maar met al die prestaties waar we zo trots op zijn vliegen anderen (de niet-Elektro-Data lezers om het maar even zwart-wit neer te zetten, ‘the bad guys’) gigantisch uit de bocht. Slimme mensen, net zoals de makers lezers van Elektro-Data.
Datgene wat mij het meest verontrust is de ‘Wall Street Code’, onlangs belicht in een prachtige documentaire van het VPRO-programma Tegenlicht. Een rat race van algoritmes die elkaar op het niveau van cyclustijden aftroeven om een beursorder net iets eerder uit te laten voeren; technologische voorkruiperij; netwerktechnologie die ervoor moet zorgen dat een signaal een paar milliseconden eerder is bij een datacenter. Fantastische technologie, allemaal diep geheim, en door zo weinig mensen te begrijpen, zo complex dat het hele systeem zo op hol kan slaan, met een niet te voorziene impact…
Het leukste verhaal was toch wel dat van die usb-sticks die Poetin aan zijn gasten overhandigde, vol met niet zo gemakkelijk te traceren spyware. Nu maak ik vrij regelmatig persconferenties mee, en ben altijd blij met de usb-stick met persinformatie, die iets makkelijker in de tas mee naar huis gaat dan die vuistdikke persmappen waar vooral onze Duitse vrienden berucht om waren. Maar diezelfde vrienden zouden met hun usb-stick zo een meesterslag kunnen slaan om het reilen en zeilen van het hele journaille te volgen. Niet alleen wat ze gaan schrijven, maar ook met welke andere bedrijven ze hartelijk heen-en-weer mailen, wat er nog meer in de pen zit, wat ze bespreken met marketing & sales….
Tja, en dan dat aftappen door de NSA van alles wat los en vast zit. Wat moeten zij een meuk binnenkrijgen; daar komt heel wat sophisticated servertechnologie aan te pas, en data retrieval, big data: smullen! Maar in mijn achterhoofd houd ik er toch rekening mee dat ook mijn mailtjes wel eens ergens op een server aan de overkant van de Oceaan kunnen belanden. Dus maar geen rare teksten over Obama of Poetin maken in dit redactioneel dat ik zo naar de eindredactie mail. Voor je het weet gaan ze er in schrappen…
Richard Bezemer