
Het nieuwe kabinet heeft haast. Zoveel haast dat de beëdiging al voorbij was voor ik er erg in had. In de herhaling hoorde en zag ik de nieuwe ministers het ‘Dat verklaar en beloof ik’ en het ‘Zo waarlijk helpe mij God Almachtig’ in een noodtempo uitspreken. Nauwelijks een paar minuten heeft het in beslag genomen. Ik heb wel een fragmentje van de bordesscène ‘live’ gezien; een paar tinten grijs met wat blauwe accenten en wat wits geloof ik. Een typisch Hollandse lucht.
Ophef voldoende. Na de plannen voor de zorgpremie, de plannen voor het ontslagrecht. En dat terwijl ik nu net het idee kreeg dat het de goede kant op ging. Zo hoorde ik Neelie Kroes over haar ‘eye-opener’ vertellen. Bij een hip internationaal ontbijtje voor de nieuwe generatie digitale ondernemertjes, reageerde een veertienjarige ‘entrepreneur’ nogal lacherig. Het ondernemertje zat met een collega-ondernemertje de details van hun uitvindingen te bespreken. Neelie begreep die openheid niet; ze zat nog duidelijk in haar mededingingsrol. Hij bespeurde een generatiekloof. Hun boodschap: Door te delen kom je verder.
Ook bij een ‘user meeting’ van Dassault Systèmes bleek de generatiekloof. De twee zoons van een van de sprekers hadden geen begrip voor software zonder ‘social media’-mogelijkheden. Facebook staat altijd open. Delen is de norm – maar wel even nadenken over wat je wil delen. Op zich is dat natuurlijk ook geen nieuws. Zeker in het digitale ontwerp- en productiedomein staat delen met wereldwijd verspreide collega’s en industriële partners al jaren op de agenda – en is zo gek nog niet. Dat het er aan bijdraagt dat we banen in Nederland en Europa kunnen behouden en creëren – ik heb geen cijfers paraat, maar dat het zo is, daar ben ik heilig van overtuigd.
Inmiddels zijn de verschillende politieke partijen bezig de kloof afhankelijk van hun rol in het vaderlands bestuur te vergroten of te dichten. Het verschil tussen delen en verdelen lijkt niet helemaal duidelijk. Ik kan niet wachten op een volgende generatie politici.
Robin Zander