24 apr. 2012
2 minuten
Waren het niet de roemruchte Theo en Thea die in hun televisieprogramma elk gesprek met bekende Nederlanders openden met de vraag ‘Bent u iemand?’ Om even te peilen of de aangesprokene wel de moeite van het gesprekje waard was.
Ik moest daaraan denken toen ik laatst een – overigens inspirerende en boeiende – sessie over social media bijwoonde. Ik ben niet zo’n voorloper in die dingen, dus een beetje bijspijkeren kon geen kwaad. Veel interessante mogelijkheden kregen we voorgeschoteld en ik zal zeker met enkele ervan aan de slag gaan. Maar een van de genoemde voorbeelden was een smartphone-app, waarmee je op bijeenkomsten precies die mensen zou kunnen opzoeken die nog niet in je netwerk zitten, maar waar je wel iets aan zou kunnen hebben. En dan gaan er bij mij toch wel een paar haren overeind staan. Mensen waar je iets aan hebt. Hallo, bent u iemand? De motivatie van dat soort apps is dat ze je wereld verruimen. Maar ik zou zeggen dat ze hem juist heel erg vernauwen. Namelijk uitsluitend tot degenen die aan dit soort gekte meedoen.
Natuurlijk zijn wij er als technici trots op als wij apparaten en computerpogramma’s kunnen ontwikkelen die ons eigen gedrag simuleren. Robots die zelfstandig taken uitvoeren en software waarmee je kunt communiceren zonder dat je in de gaten hebt dat je met een machine praat. Maar dat wil niet zeggen dat we de zaak moeten omkeren en ons zelf moeten gaan gedragen als robots of computerprogramma’s. Dan mis je toch wel een hoop van het onverwachte, het irrationele, het avontuur.
Je ziet dat trouwens vaak bij de opkomst van nieuwe technologieën. Dat ze op een vrij zinloze manier het al lang bekende nabootsen. Als imitatievlees voor de aspirant vegetariër. Of het virtuele bladeren in een e-book op de iPad. Er ontstaat een generatie die het genot van een mooie typografie, de sensatie van vers geurend drukwerk niet meer kent, maar die toch telkens even een bladzijde moet omslaan. Bladzijde, wat was dat ook al weer? Tennissen? Dat is toch zo’n spelletje met de Wii? Een wandeling? Met Google Streetview kom je ook overal. Museumbezoek? Via het web kun je Mona Lisa dankzij scans met hoge resolutie tot diep in de poriën bekijken…
Bent u iemand? Ach, ‘t zal wel een leeftijd-ding zijn
Henk de Vries