22 jan. 2014
1 minuut
Onlangs promoveerde aan de TU Delft een vriend van me – Edgar van Boven. Hij ‘deed’ Elektrotechniek op de HTS en ik Werktuigbouwkunde. Zijn proefschrift heeft als titel ‘Economic Complex Networks; a holarchy of evolving sectors’. Het proefschrift ‘beoogt bij te dragen aan het begrip van de structuur, compositie, eigenschappen, functies en dynamiek van economische systemen’.
Nu kan ik net de samenvatting behappen en onderdelen als de paragraaf ‘Labour force trends’. Ik vind het elke keer weer schokkend als ik dan in een tabelletje zie dat in de industrie in de periode 1993-2005 bijna 125 000 van de 960 000 voltijdbanen zijn verdwenen. Dan komen bij mij ook altijd ‘Nederlandse industrie, Quo Vadis?’ en ‘Concurrentiekracht van de Nederlandse metaalindustrie’ van respectievelijk prof.dr. P.A. Moerman van de Erasmus Universiteit en prof.ir. L.N. Reijers en ir. R.F. Maris van de TU Delft naar boven. Beide uit 1993 en verschenen in het vakblad MB Produktietechniek.
Moerman waarschuwt onder andere voor het alleen maar kijken naar economische kentallen en de verwarring die dat met zich mee kan brengen. Een blik op de CBS-website zegt ook vandaag de dag genoeg: Werkloosheid gedaald (21-11-2013), Huishoudens blijven minder besteden (21-11-2013), Krimp bedrijfsinvesteringen minder groot (21-11-2013), Vertrouwen consument neemt sterk toe (20-11-2013), Economie groeit met 0,1 procent, 46 duizend banen minder (14-11-2013).
Nu gaat het proefschrift daar verder niet over. Maar wel laat het bijvoorbeeld zien dat het aantal ondernemingen in Nederland over de periode 2007-2012 met 30% is toegenomen. Dat lijkt geweldig, maar de toename van het aantal eenpersoonsondernemingen in dezelfde periode bedraagt 47%. Het proefschrift noemt dat organisatiefragmentatie en dat is voor een bedrijfssector en een economisch netwerk geen onverdeeld voordeel. Vele varkens maken de spoeling dun en of het allemaal zo effectief is. U begrijpt – dit is mijn samenvatting.
Laten we daarom afspreken om elkaar ook eens het licht in de ogen te gunnen op basis van openheid, redelijkheid en billijkheid zoals een van mijn andere vrienden – Jan de Visser, een ‘eenpitter’ – de winnende formule onlangs samenvatte.
Robin Zander